Uncategorized

Vroeger, toen ik nog in Cuijk woonde, ging ik regelmatig de hond ’s avonds uitlaten en dan kwam het wel eens voor dat ik een snauwend, miauwend geluid in de verte hoorde en ik heb lange tijd niet geweten wie de maker was. Toen ik hem op een avond weer eens hoorde, heb ik mijn … Continue reading » Continue reading »

Toen ik voor Sinterklaas het Spectrum Natuurgids: Vogels in West-Europa kreeg, ging er een wereld voor me open. Een prachtige, kleurrijke wereld, maar wel een schijnbaar onbereikbare wereld… De Taiga… Dat moest toch iets fantastisch zijn: eindeloze wouden, bijna ondoordringbaar waar de meest schitterend gekleurde vogels leefden… De onbereikbaarheid bleef lang, totdat ik in maart … Continue reading »

Met de Boomkruiper ben ik ook al lang bekend. Ik denk zelfs dat het één van de eerste geluiden was die ik makkelijk kon herkennen. Het is ook heel kenmerkend: tietiedeliedelie (in Peteresons denken ze het beter te omschrijven als: een helder, fluitend tietietietiet, maar ik denk dat mijn omschrijving veel beter klopt). Eigenlijk overal … Continue reading » Continue reading »

Toen we met de familie een keer een bezoek brachten aan Ameland in mei, weet ik nog dat ik op de weg terug, net voor we op de boot zouden gaan, een vogel zag die ik nog niet eerder had gezien. Ik wist wel meteen dat het een Steenloper was en dit dier zat mooi … Continue reading » Continue reading »

Het Roodborstje lijkt zo’n gewoon vogeltje dat het lastig lijkt er iets over te schrijven. Hij is natuurlijk snel en goed te determineren door zijn (en natuurlijk hààr) opvallende uiterlijk en zijn verfijnde zang welke je een groot deel van het jaar kan horen. Op heel stille momenten, zoals midden in de nacht, hoor je … Continue reading » Continue reading »

De Boomklever ken ik al heel lang. Toen ik vroeger de natuurgebiedjes in de buurt van Cuijk bezocht, kwam ik hem in de “Ossebroek” al tegen. In het vroege voorjaar galmde hij al door de laan met hoge Beuken en ik was altijd blij wanneer ik hem dan zag, vastgekleefd aan zo’n dikke stam. Toen … Continue reading » Continue reading »

Een prachtige groep vogels, de Ruiters. Hele sierlijke vogels op ranke pootjes (waar een opvallend groot deel van de soorten in verschillende talen hun naam aan hebben te danken). Ik zie ze niet zo heel vaak, buiten de “redshanks” dan, en vind het dan ook heel fijn als het een keer gebeurt. Ik vind het … Continue reading »

Gezellige, mooie, vriendelijke vogeltjes, Staartmeesjes. Met name in de winter willen ze nog wel eens met een hele familie door een buurt trekken, al (volgens ANWB Vogelgids van Europa) rusteloos, drielettergreperig srieh-srieh-srieh roepend. Je weet meteen dat ze dan in de buurt zijn en dat je je camera paraat moet houden. Want natuurlijk zijn ze … Continue reading » Continue reading »

Voor Sterntjes heb ik een zwak. Ik vind het geweldig mooie vogels in hun helder witte, óf juist zwarte verenpakken. Ik vind het geweldig om te zien hoe ze vliegen: de zwoegende vleugelslag die zo zwaar lijkt, maar waar ze enorme afstanden mee kunnen afleggen. Allemaal trekken ze naar zuidelijke gebieden, waarbij natuurlijk de Noordse … Continue reading »

De Roerdomp. Ofwel: hoe kun je een volledige winter bezig zijn met één vogelsoort, hem niet kunnen vinden, totdat je licht gefrustreerd in een vogelobservatiehut een boterham wilt gaan eten en er dan ééntje in de verte voorbij ziet lopen… Tijdens een vogelkamp op Schiermonnikoog had ik de Roerdomp leren kennen als de misthoorn die … Continue reading » Continue reading »