En we zijn weer 2 weken verder. En het voorjaar is ook weer 2 weken verder… De waarnemingen van zomergasten neemt gestaag toe, net als de waarnemingen van dansende Futen. Omdat ik vorig jaar een aantal heel leuke dagen in de Zouweboezem heb gehad, dacht ik dat het wel weer eens tijd werd om daar weer eens heen te gaan. Het was natuurlijk te vroeg voor alle zomergasten, dus zou ik later nog maar een keer terug moeten gaan, maar degenen die er nu zouden kunnen zitten zijn ook al zeer de moeite waard. En zo zat ik op een behoorlijk natte zondagochtend om half 7 in de auto, op weg richting Lexmond.
Rond 7 uur was ik weer terplekke en ik kon de auto makkelijk kwijt op de parkeerplaats: door het tijdstip en de regen leken de eventuele bezoekers zich nog maar een keer te hebben omgedraaid in bed. En daarom stond ik om 7uur alleen op de vlonder naar behoorlijk donker water te staren. Er zwom van alles rond, maar in deze omstandigheden was veel best lastig te herkennen. Een Tafeleend en Fuut waren de eersten die op de foto gingen. Hopelijk worden de omstandigheden wel wat beter…
Omdat er niet veel meer te zien was vanaf de vlonder ben ik via het vlonderpad naar de schuilwand gelopen. Ook toen ik daar aankwam regende het nog behoorlijk, maar dat liet een Blauwborst er niet van weerhouden volop te zingen. M’n eerste van dit jaar! Op een moeilijk plek, gezien vanaf de schuilwand, maar wel helemaal vrij bovenop een Lisdodde, onder schemerachtige omstandigheden, kreeg ik dit mannetje nog best aardig in beeld.
Aangezien de omstandigheden nog niet beter leken te worden en de Blauwborst de enige was die zich liet zien, ben ik weer teruggelopen naar het (fiets)pad en ben in westelijke richting parallel aan de Oude Zederik naar de vogelkijkhut gelopen. Ongeveer ter hoogte van “Huisje de Kikker” zat wat dieper in het riet ook weer een Blauwborst te zingen. Gelukkig begon het op te klaren, zodat ik deze mooie zanger in mooier licht kon fotograferen. Ook vloog er nog een mannetje van de Torenvalk over die ik gelukkig in 1 keer in focus kreeg. Het kan dus wel… Toen ik weer wat verder gelopen was richting de hut, zag ik op het water 2 Futen bij elkaar zwemmen en leek het erop dat zij misschien wel een dans in zouden zetten. Helaas bleef het bij enkele losse bewegingen en zette het niet door. Hopelijk gaat dat een andere keer nog lukken… Ter hoogte van de kijkhut, waar het pad afbuigt naar links, zag ik van een afstandje een paar vogels in het riet landen. Ik kon niet helemaal goed zien wat het was, dus ben ik voorzichtig dichterbij gelopen. Op het moment dat ik iets dichterbij kwam, vlogen de vogels weer uit het riet op en bleken het Watersnippen te zijn. Wat jammer dat ik ze niet beter heb kunnen zien! Gelukkig zat ook hier een Blauwborstje te zingen en kon ik me dus met hem bezighouden. Ik wilde hem per se niet verstoren en bleef daarom op gepaste afstand. Toch was ik ook deze keer zeker niet ontevreden over de resultaten. Ik denk dat camera+lens+ik best vrienden zouden kunnen worden. Toen ik voorzichtig nog iets dichter naar de Blauwborst liep, vloog er ineens vanuit het riet een laatste Watersnip op. Heel jammer dat ik hem niet op de grond heb kunnen spotten en dat ik weer even moest zoeken om de focus op hem te krijgen, maar het lukte en zo staat het Snipje er toch nog aardig op.
Omdat ik vandaag weer niet zo heel veel tijd had, heb ik even vanuit de vogelkijkhut zitten kijken en luisteren wat ik om me heen allemaal kon waarnemen. Even een moment van rust, heerlijk… Tijdens dit rustmoment hoorde ik links weer een Blauwborst zingen en ben ik gaan proberen ook hem vast te leggen. Hij ging regelmatig bovenin een Lisdodde zitten waardoor het lukte hem heel mooi vast te leggen. Wat zijn het toch fotogenieke vogels! Het enige nadeel was, en dit klinkt waarschijnlijk heel ondankbaar, dat de zon nu echt was gaan schijnen en ik met wat tegenlicht moest werken. Niet ideaal… Ook een Roodborsttapuit ging er even voor zitten bovenop een Lisdodde en daarna ben ik weer langzaam doorgelopen richting de auto. Een Pimpelmeesje was druk aan het foerageren in een Knotwilg en hij leek zich niet veel van me aan te trekken. Daarom kon ik ook van hem prachtige plaatjes maken. Over mooierds gesproken…! Weer terug ter hoogte van “Huisje de Kikker”, waar ik gehoopt had de Blauwborst weer te zien, werd ik getrakteerd op een vliegshow van een Bruine Kiekendief. Weer op grote afstand, maar ook nu weer met redelijke resultaten. Toen ik weer bij het vlonderpad was dat naar het kijkscherm liep, bedacht ik dat ik het nog een keer moest aflopen. Aangezien de Blauwborstjes weer terug waren en ze volop actief waren, kon ik niet anders dan te proberen ze nóg beter vast te leggen. In eerste instantie vond ik alleen een Tjiftjafje wat enorm zijn best deed. Ik kon dit echt niet voorbij laten gaan en heb mijn best gedaan hem zo mooi mogelijk te fotograferen wat, volgens mij, best aardig gelukt was. In een andere Wilg vond ik ook weer een zingende Blauwborst en daarna ben ik doorgelopen naar het kijkscherm. Aan de andere kant van het scherm was het nu stil, de Blauwborst had blijkbaar iets beters te doen, maar aan de kant waar ik stond, klonk steeds luider het “getjiftjaf” van een Tjiftjaf. Al zingend was een mannetje druk aan het foerageren op misschien 3 meter van me vandaan. Omdat ik met deze lens van veel dichterbij foto’s kan maken, kon ik hem dus prima fotograferen en kreeg ik echt de voorjaarsplaatjes waar je eigenlijk alleen maar op kunt hopen.
Ik ben weer teruggelopen naar de vlonder, maar daar was het eigenlijk best rustig op een Bruine Kiekendief na. Daarom besloot ik maar naar de auto te lopen. Het mooie weer had ook weer de nodige mensen wakker gemaakt en een reden gegeven om het gebied te bezoeken wat voor mij het sein was om te vertrekken. Vlak bij de parkeerplaats heb ik nog wat plaatjes gemaakt van een zingende Vink in een fruitboom in de bloesem en een Winterkoninkje in het struikgewas waar mijn camera weer niet lekker de focus op kon krijgen.
Ondanks het natte begin heb ik weer een heerlijke voorjaars ochtend in dit heel leuke gebied gehad. De vogels werkten lekker mee, zeker een paar (Tjiftjaf, Blauwborst en Pimpelmees) en ik kan steeds beter uit de voeten met het, inmiddels al niet zo heel nieuwe, foto-spul. Hopelijk zet deze leercurve zich zo door…!
