Tja, wat doe je als je op waarneming.nl ziet dat er net als vorig jaar 2 Grote Karekieten zijn waargenomen in de Arkemheense Polder? Ik weet niet wat anderen dan doen, maar ik vertrek bij de eerste gelegenheid naar Arkemheen! En zo zat ik dus al om 5 uur ’s ochtends in de auto om met zo’n beetje het eerste licht in de Polder te zijn. Dat was aardig gelukt en toen ik de auto parkeerde bij het Gemaal, was de zon al boven de horizon en de vogels waren al volop aan het zingen. Wat is het toch een genot om in het voorjaar in zo’n omgeving te zijn!
Ik wilde dus beginnen bij het Gemaal en vandaar de rietkraag aflopen opzoek naar alle mogelijke rietzangertjes: Rietzanger, Blauwborst, Rietgors en verder alles wat zich maar wilde laten zien. En het begon meteen goed: Helemaal vooraan zat al een Rietzanger die erg enthousiast was en regelmatig bovenin de rietstengels klom om zich goed te laten zien, maar zich vooral goed liet horen. Dwars door deze over-enthousiaste zanger hoorde ik ineens een bekende aanzet tot een ander absoluut voorjaar geluid. Ook een Blauwborst liet zich goed horen én zien, zodat ik binnen het kwartier al 2 van de wenssoorten van vandaag te pakken had. Deze 2 rietzangers kreeg ik afwisselend mooi in beeld, maar 1x werd mijn aandacht afgeleid en heb ik ook nog een Rietgors vastgelegd.
De échte Rietzanger (met Rietgors)
Dit zijn altijd zulke dankbare voorjaars zangers die vaak in weer en wind de moeite nemen hoog in een rietstengel te gaan zitten zingen, zodat ik altijd wel een leuke foto van het riet mee naar huis kan nemen. Een Rietgors mag dus niet ontbreken… Toen ik dacht dat ik wel voldoende plaatjes van deze soorten had, ben ik over de dijk gaan wandelen om te zien of ik inderdaad een Grote Karekiet kon vinden. Bij de eerste rietkraag buitendijks zat hij niet. Wel vond ik een Tapuit, wat natuurlijk ook altijd een dankbare fotografie-soort is. En terwijl ik zo met de Tapuit bezig was, hoorde ik uit de verte, bij de tweede rietkraag buitendijks, de heerlijke, raspende zang van de Grote Karekiet. Ik heb de Tapuit even gelaten voor wat hij is en ben snel naar die tweede rietkraag gelopen. Het was lastiger dan vorig jaar, maar ook nu lukte het me weer om hem te zien en een om een klein filmpje te maken met de zanger in actie. Helaas leek dit individu wat schuwer en verdween hij regelmatig onderin het riet. Om hem niet te lang te storen, besloot ik maar terug te lopen naar de auto.
De koning van de rietzangers: De Grote Karekiet
Gelukkig bleken ook de Huiszwaluwen weer teruggekeerd te zijn en aanwezig rond het moderne gemaaltje. Natuurlijk kan ik deze prachtige Zwaluwtjes niet zomaar aan me voorbij laten vliegen en heb ik even de tijd genomen ze proberen in vlucht vast te leggen. Dit blijft een uitdaging, maar ik heb wat plaatjes kunnen maken en daarom ben ik weer verder gegaan. Ik ben naar de oostkant van de polder gereden om te gaan kijken of daar in de rietkragen nog wat moois te zien zou zijn (wat vast wel het geval zou zijn) en ook om de weiden en plassen aan de zuidkant van de dijk/fietspad te scannen of daar wat interessants zou zitten (wat vast wel het geval zou zijn…).
Het werd iets bewolkter waardoor het licht prachtig diffuus werd en de kleuren van de vogels ontzettend mooi uitkwamen. Een Kluut in de plassen onder aan de dijk kreeg ik zo heel mooi in beeld, maar ook een aantal jagende Visdiefjes boven de vaart. Zij maakten hun komst regelmatig bekend door middel van die heerlijke snerpende roep, zodat ik op tijd kon richten en schieten. Wat ook erg hielp was dat ze een aantal keer vlak voor me bleven staan bidden, wat het fotograferen wel heel erg vereenvoudigd. Tussen deze soorten door kon ik me opnieuw vermaken met verschillende Rietzangertjes. Ook nu deden ze weer vreselijk hun best om zich goed te laten horen én zien. Het mooie licht maakte de plaatjes helemaal af.
Een soort die zich in de Polder ook vaak van zijn beste kant laat zien is de Kneu. Gelukkig was dat ook nu weer het geval. In de Bramenstruiken waren ze regelmatig zingend te zien en kreeg ik de plaatjes waar ik in het begin van deze hobby alleen maar van kon dromen… Toen ik de foto’s aan het uitwerken was, bleek 1 van de Kneutjes een bezoeker te hebben. Wat een monster vergeleken bij zo’n vogeltje!
Natuurlijk waren er meer vogelaars/fotografen aanwezig. Met één daarvan had ik nog even een leuk gesprek over een Porseleinhoen dat hier een aantal dagen voor mijn bezoek gezien was. Hij had hem inderdaad ook goed kunnen zien en fotograferen, maar had hem deze dag nog niet gezien. En dat bleef zo… 2 Andere fotografen waren meer met elkaar bezig dan met hun omgeving, maar het leek erop dat ze graag een Braamsluiper wilden fotograferen. Ik had deze “skulky” soort 2 jaar geleden al heel mooi weten vast te leggen, maar ik had hem al verschillende keren gehoord en daarom begon het bij mij ook best te kriebelen. Toen ik hem hoorde ben ik naar de struiken gelopen waar het geluid vandaan kwam, en daar bleken de 2 eerder genoemde fotografen ook al te zitten. De Braamsluiper liet zich niet zien, maar er zaten wel Staartmezen die af en toe stilhangend rondvlogen. Bij het uitwerken van de foto’s bleken ze hun snavels voor met beestjes te hebben, wat me doet vermoeden dat we in de buurt van een nest gezeten hebben. Gelukkig leken ze zich niet veel van onze aanwezigheid aan te trekken, want ze kwamen regelmatig terug naar het stukje riet waar wij voor zaten en zo kregen we alle drie de mogelijkheid deze prachtige vogeltjes, al dan niet stilhangend, mooi vast te leggen.
In de rietkraag met tussenliggende Bramenstruiken heb ik al heel veel heel leuke soorten gevonden en kunnen vastleggen. Toen ik weer langzaamaan terugliep naar de auto hoorde ik weer een Kneutje zingen en stopte om te kijken of ik hem kon zien. Dat lukte en terwijl ik bezig was wat foto’s te maken hoorde ik opeens de prachtig welluidende zang van een Zwartkop. Of was het nou een Tuinfluiter? Ik draaide mijn spullen richting de zanger en zag tot mijn verbazing dat het inderdaad een Tuinfluiter was! Zo open had ik hem nog nooit zingend gezien en ik was ontzettend blij dat hem zo kon vastleggen. Helemaal geweldig!
Op waarneming.nl had ik gezien dat er ook bijna dagelijks een Steenuiltje gezien werd bij de boerderij die onderaan de dijk ligt aan het begin van het fietspad (tenminste, daar waar ik altijd begin…). Ik hoefde niet eens lang te zoeken: Het Uiltje bleek een beetje soezend van het mooie weer te genieten. Na nog een paar foto’s van een Kleine Karekiet gemaakt te hebben (een dag in het voorjaar is natuurlijk niet compleet zonder deze lekkere rietzanger), ben ik weer in de auto gestapt en heb de weg die de polder doorkruist afgereden. Op waarneming.nl stond niet alleen een melding van een Steenuil of Porseleinhoen, maar ook van een Noordse Gele Kwikstaart. Heel langzaam rijdend heb ik de weiden afgespeurd en al vrij snel vond ik een aantal Gele Kwikstaarten vergezeld van een stel Tapuiten. Da’s geen verkeerd groepje! Toen ik de Gele Kwikstaarten beter bekeek, bleek er inderdaad een afwijkende soort bij te zitten. Een Gele Kwikstaart met een zwarte kop. Het was de Noordse variant! Helaas bleven ze behoorlijk op afstand, maar na behoorlijk lang wachten kwam juist de Noordse redelijk in de buurt en ik heb er best aardige plaatjes van kunnen maken.
En daarmee vond ik het wel weer mooi geweest en ben ik weer naar huis gereden. Het was een heerlijke dag waarin ik al mijn favoriete (riet)zangers weer heb kunnen begroeten. De Arkemheense Polder is echt een fantastisch gebied waar elke keer in elk seizoen wel iets interessants te zien is. Maar het voorjaar is helemaal geweldig!
