Je hebt van die dagen…
Vandaag was het zo’n dag. Het weer was omgeslagen en het was grauw, bewolkt en het grootste gedeelte van de dag sneeuwde het. Kortom: niet echt weer om er eens lekker opuit te gaan.
Nou vond ik dat zelfs niet zo heel erg. Binnen hadden we verse koffie, zicht op de vogels op de birdfeeder en de mogelijkheid al een goede start te maken met het bekijken en bewerken van de foto’s en misschien zelfs al te beginnen met schrijven. Ik vond het ook niet zo erg om, na 3 best intensieve dagen, een dagje rustig aan te doen.
Ik heb alles gedaan zoals hierboven beschreven. Terwijl ik bezig was met de foto’s, had ik m’n camera naast me liggen om alles wat op de feeder kwam te fotograferen. En dat waren toch nog 6 leuke soorten. In het wat grauwe uitzicht vielen de meeste soorten heel goed op. Met name de Groenlingen waren goed vertegenwoordigd, maar ook de Huismussen lieten zich veelvuldig zien. Ik heb me dan ook aardig losgeklikt op deze soorten, maar het is dan toch wel heel leuk wanneer er af en toe een andere soort tussenpiept zoals de Barmsijs, Matkop of Sijsje.
Ik heb af en aan aan de tafel voor de birdfeeder gezeten en dus heel wat foto’s gemaakt. Wat later in de middag viel m’n oog op een Groenling wat verderop in de boompjes. Het geel van de vogel was zó intens dat het bijna leek alsof hij licht gaf.
Een uur of 6 ’s avonds werd het eindelijk droog. Omdat ik de hele dag binnen had gezeten, vond ik het wel even lekker om voor het eten nog een wandelingetje te maken. Ik ben de weg die langs Varangertunet loopt een stukje omhoog gelopen. Het was heerlijk fris, nog behoorlijk licht en dus zalig om buiten te zijn. Lastig lopen was het wel een beetje: daar waar de auto’s gereden hadden was het spekglad (wat je met de auto met spijkerbanden dan weer niet merkt) en van de losse sneeuw kon ik niet zien hoe diep het was, dus daar heb ik me een aantal keer behoorlijk in vergist. Wel grappig om te zien dat sneeuwscooters dan ineens een gemeengoed zijn: op en langs de weg reden er regelmatig voorbij, waarbij de meest onmogelijke paden genomen werden.
Na de wandeling ben ik naar binnen gegaan en heb heerlijk gegeten. ’s Avonds nog wat foto’s bewerkt en wat gekeken en toen gaan slapen in afwachting wat de volgende dag weer brengen zou…
