Met ons gezin zijn we een zondagochtend wezen wandelen in de Wageningse Nevengeul. We wilden een keer wat anders als wandelen in een bos en dit leek me een mooi alternatief. Ik vond het ook leuk een keer te kunnen laten zien waar ik wel eens vogels ging kijken, zodat ze een idee hadden waar ik dan wel eens naartoe ging. Terwijl we op een prachtige winterochtend langs de Rijn liepen, zag ik voor het eerst waar ik elke winter wel op hoop: Een groep Koperwieken die in de Vlierbessen de bessen aan het eten zijn. Omdat we samen aan het wandelen waren, had ik, uiteraard, geen fotospul meegenomen en moest ik het dus doen met een prachtig plaatje op m’n netvlies… Nou wilde het feit dat ik een aantal dagen later vrij was en de mooie dagen nog even voortduurden en zo kon ik, op een wederom prachtige winterochtend, kijken of de Koperwieken er nog zaten en nu wel proberen ze ook digitaal vast te leggen…
Het begon al meteen mooi toen ik een Staartmeesje zag in de struiken langs het weggetje naar de steenfabriek. Ik kreeg de kans om hem prachtig vast te leggen en ook een Koolmeesje deed z’n best. Met een Pimpelmeesje in het riet had ik een heel fraai Mezentrio te pakken en ben ik weer verder gewandeld. Net nadat de weg afbuigt naar rechts, richting de steenfabriek is een ruig bosje naast de villa die daar ook staat en daar zag ik m’n eerste Koperwiek! Hij zat nog wat verscholen (zoals ik van ze gewend ben…), maar ik kreeg hem toch aardig in beeld. Een Kramsvogel in de top van een kale boom was een iets kleinere uitdaging, al waren de afstand en de hoogte niet optimaal. Maar ook met de foto’s van deze prachtige lijster was ik heel tevreden en ben ik dus weer verder gelopen naar het veld voorbij de steenfabriek waar ik eerder de Koperwieken in de Vierbessen had gezien. En wat bleek: ze zaten er nog!
Het daarop volgende uur heb ik tientallen foto’s van verschillende Koperwieken in verschillende poses en tijdens verschillende activiteiten kunnen maken. Ik werd alleen onderbroken door een Roodborstje, Zanglijster (weer een trio kunnen vastleggen…) en mensen die me vroegen wat ik toch allemaal zag. Maar deze keer vond ik het minder bezwaarlijk: m’n onderneming leek te slagen en de mensen leken oprecht belangstellend. Nadat ik dacht wel genoeg plaatjes te hebben, ben ik verder gelopen.
Vanaf het bruggetje had ik uitzicht over een grote groep Kuifeendjes. Het waren er minstens 50! Aan de andere kant van het bruggetje, aan de oostkant, zaten juist allemaal Krakeenden. Inmiddels stond de zon al behoorlijk in het zuiden en werd het lastig om deze Eenden op de Nevengeul vast te leggen. Een aardige tegenlicht opname was het enige… Nadat ik langs de hele Geul opgelopen was en weer uitkwam bij het weggetje, vond ik nog meer Krakeenden. Ze zaten langs en op het water en ook kon ik ze vliegend vastleggen: ter land, ter water en in de lucht! Aan de andere kant van het weggetje zat een koppeltje Wintertalingen. Natuurlijk moest ik ook deze Eendjes vastleggen en nadat ik dat gedaan had, ben ik naar de auto gelopen en met een laatste foto van een Buizerd zat mijn vogelochtend er weer op.
Maar wat een ochtend! Waarop ik gehoopt had was helemaal uitgekomen met een paar prachtige bonussen (Pimpelmees, Staartmees..!) op de koop toe!
ps: 3 Weken na deze heerlijke ochtend wilden mijn vrouw en ik weer gaan wandelen en ik stelde de Nevengeul voor. Wat kan er veel veranderen in een korte tijd: De Nederrijn was volledig buiten zijn oevers getreden en het water op de uiterwaarden was bevroren! Ook dit was een prachtig winters gezicht, maar wel wat lastig wandelen. We zijn, na het maken van de nodige foto’s, toch maar naar een hoger gelegen bos gegaan…
