browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Groene Jonker 11 april

Posted by on 11 april 2017

Vandaag weer eens écht vogelen en gaan genieten van alle teruggekeerde zangvogels. Ik had een dag Groene Jonker bedacht omdat het vorig jaar erg goed bevallen was. Dit jaar wilde ik wat vroeger in het voorjaar gaan, omdat het mijn idee was dat de vogels dan nog heel actief zijn en nog iets mooier in de veren zitten. Om volledig gebruik te maken van goed licht, zat ik om kwart voor 6 in de auto en kon ik mij een uurtje later storten op al die heerlijke rietbewoners!

De Groene Jonker

Het was nog redelijk schemerig toen ik aankwam, maar de vogels waren al/nog volop aan het zingen en kon ik beginnen met het vastleggen van natuurlijk 1 van de meest voor de hand liggende vogels: de Rietzanger. In het halfduister werden de foto’s verre van optimaal, maar naarmate het licht toenam, werden de plaatjes van deze overenthousiaste zanger steeds mooier. Ik vind ze toch zo geweldig!

Rietzangers in steeds mooier wordend licht…

Langzaamaan ben ik verder gaan lopen en kwam eigenlijk niet zo heel veel meer tegen. Een wat verborgen Blauwborst en een Kemphaan, maar ik denk dat de stevige wind een aantal vogels wat verborgen hield.
Toen ik bij de plek kwam waar ik vorig jaar de Snor zo mooi had weten vast te leggen, begon ik een beetje nerveus te worden. Eén van de redenen om naar dit gebied te gaan, en voor mij bijna de hoofdreden, is de Snor en wat nou als hij dit jaar een paar rietvelden verderop zou gaan zitten? Maar al vrij snel hoorde ik dat hij me niet in de steek liet en hoorde ik zijn monotone “gesnor”. Hij leek nog fanatieker dan vorig jaar en ik kreeg daarom de gelegenheid hem vanuit allerlei hoeken te fotograferen en te wachten op de gunstigste momenten omdat de wind hem behoorlijk heen en weer liet gaan. De zon, die zo’n beetje kwam en ging en weer kwam, maakte het ook lastig en ik was daarom extra blij dat de zanger zo geduldig was.
Toen ik dacht voor even wel voldoende te hebben, ben ik weer een stukje verder gelopen en hoorde ik een andere bekende zang, dat van de Blauwborst. Deze zanger leek wat bescheidener of meer verlegen en bleef behoorlijk verscholen zitten zingen. Ik heb de ervaring dat, als je maar gewoon stil blijft staan en rustig wacht, deze prachtige vogel zijn schuwheid wel eens opzij gooit en toch van bovenaf een rietstengel wil gaan zitten zingen. En tot mijn enorme vreugde deed ook nu het vogeltje waarop ik hoopte. Volop zingend klom hij bovenop een rietpluim en ging daar op verschillende manieren uitgebreid zitten zingen. Ik kreeg fantastisch zicht op de zanger wat mij weer de gedroomde plaatjes opleverde.
Mijn lunch nuttigde ik met zicht op de Kokmeeuwenkolonie en ver weg op het water nog allerlei andere mooie soorten. Onder andere vloog er een enorme vlucht Grutto’s en vlogen er verschillende Slobeenden rond. Een Rietgors zorgde voor de muzikale ondersteuning en een Blauwe Reiger was de uitsmijter.

De andere beestjes…

Tijdens het eten hoorde ik al verschillende keren het bekende Pjuuh geluid van Baardmannetjes en even nadat ik van het bankje was opgestaan zag ik inderdaad een koppeltje. Ze vlogen snel verder, maar bleven toen weer zitten zodat ik mooi zicht op ze kreeg. Helaas wilde het mannetje niet op de foto, maar het vrouwtje wel, dus pakte ik mijn kans om deze leuke soort weer eens vast te leggen.
Het einde van het verhaal is eigenlijk heel saai. Het zou kunnen gaan van: Rietzangertje niet, Rietzangertje wel, Rietzangertje struik, Rietzangertje niet, Rietzangertje riet, Rietzangertje niet, Rietzangertje meer riet, Rietzangertje Eindelijk in de vlucht! Een hele tijd heb ik tussen 2 Rietzangertjes in gestaan en kreeg ze aardig in beeld, maar toen ik dat eenmaal had, wilde ik eigenlijk heel graag de zangvlucht vastleggen. Na heel veel proberen en heel veel mislukte foto´s was dat eindelijk gelukt. Niet 100%, maar dan toch aardig in de buurt.
Daarna ben ik weer heel rustig richting auto gelopen en heb nog kort bij het water gestaan en de laatste plaatjes geschoten.
Het was weer heerlijk en, ondanks de harde wind, zeer geslaagd. Wat blijven al die fanatieke zangertjes toch vreselijk leuk en mooi om naar te kijken. Ik ben heel blij dat ik deze plek heb leren kennen en hoop hem nog vaak te kunnen bezoeken!