15 december
Via waarneming.nl had ik gezien dat er een Waterspreeuw in de buurt van Zutphen zat. Daar loopt het riviertje “De Berkel” en deze heeft een aftakking, het Afleidingskanaal, welke uitmondt in het Twentekanaal. In deze aftakking hebben ze een vistrap gemaakt en daarmee een soort snelstromende beek gecreá«erd. De Waterspreeuw die het plekje gevonden had, vond het zeker wel prima daar, want hij heeft er een hele tijd gezeten.
Zodoende ben ik 15 december naar Warnsveld getogen om mijn geluk te beproeven.
De locatie was duidelijk aangegeven en dus makkelijk te vinden. Het was bij een sluis en een spoorbruggetje en je kon er helemaal met de auto komen. Meer vogelaars hadden dit bedacht en stonden vanaf het sluisje in het water te staren. Het bleek dat de vogel al 2 dagen niet meer gezien was, dus het leek erop dat ik voor niks was gekomen.
Maar dat bleek niet te kloppen. Allereerst was het een prachtige dag en heerlijk om buiten te zijn. Het was een mooie omgeving en er bleken nog een paar andere soorten vogels te zitten. In een paar hoge Elzen hoorde ik al snel het gekwetter van een groepje Sijsjes. Helaas zaten ze hoog en ver, maar ik kon het niet laten er foto’s van te maken. Net als van het Puttertje dat ook op de Elzenknoppen af was gekomen. Terwijl ik naar de Sijsjes stond te kijken, hoorde ik een paar keer het hoge gepiep van een IJsvogel. Het lukte maar niet hem in beeld te krijgen, totdat hij wat langer op een meerpaal in de Berkel ging zitten en ik hem vast kon leggen. Een Grote Zilverreiger heeft een hele tijd in een wei aan de overkant gestaan, dus kon ik die ook niet laten lopen. Een Aalscholver maakte het plaatje compleet.
Het was jammer dat de Waterspreeuw er niet bleek te zijn, maar ik heb een heerlijke ochtend gehad, en…
’s Middags ben ik nog eventjes op pad geweest. Mijn zoontje wilde heel graag een keer mee vogelen. Samen zijn we die middag naar de Blauwe Kamer gegaan, wat een klein, overzichtelijk gebied is waar je ook nog wel eens wat leuks kunt zien.
We hebben samen het vaste rondje gelopen, waarbij mijn zoon een Grote Zilverreiger ontdekte! Het begin was er. Toch was het rondje eigenlijk net te ver, maar ik heb het wel heel leuk gevonden dit samen te doen. Misschien dat hij later nog wel eens mee wil…
5 januari
Tja… Als je dan naar Warnsveld rijdt voor de Waterspreeuw en hij is er niet en een aantal dagen blijkt hij er wel weer te zitten…
Ik ben dus nog maar een keer gegaan. De omstandigheden waren iets minder, maar ik wilde het heel graag nog een keer proberen.
Bij aankomst bleken er weer 2 vogelaars aanwezig, waarvan er ééntje was die er de vorige keer ook was. Hij vertelde dat de vogel regelmatig te zien was geweest, maar telkens wanneer er een trein voorbij kwam, hij even onder de sluis ging schuilen.
Al snel bleek dit te kloppen en verscheen hij en ging verder met zijn dagelijks routine. Hij dook regelmatig onder en kwam dan weer boven met het één of ander eetbaars.
Ik heb zo’n 3 uur van dit alles kunnen genieten en er heel wat mooie foto’s van kunnen maken. Het mindere weer/licht was niet altijd een voordeel, maar zeker met de kleurstelling van een Waterspreeuw ook wel weer mooi.
Weer was het een heerlijke ochtend, met af en toe een heel fraai zingende Waterspreeuw en mooie foto-omstandigheden. Wat wil je nog meer!?
De zingende Waterspreeuw (als je heel goed luistert…)