Ik had een soort van haat/liefde verhouding met de Sperwer welke geheel overgegaan is in een liefde verhouding (al is deze waarschijnlijk wel eenzijdig…). De frustratie was er eigenlijk alleen omdat ik deze ontzettend leuke roofvogel maar niet mooi afgebeeld kreeg. Nou weet ik ook wel dat dit geen criterium moet zijn om een soort leuk te vinden, maar toch.
Ik kan me niet herinneren wanneer ik hem voor het eerst zag. Het zal zeker in mijn jonge vogel-jaren geweest zijn, maar ik weet het zo niet meer. De meer bewuste herinneringen zijn de laatste jaren ontstaan en zijn eigenlijk begonnen toen er op een dag in de winter een Sperwer een bezoek bracht op ons balkon waar ik volop aan het voeren was. Enige tijd daarna kreeg ik weer een foto-moment toen er ééntje voor een schuilhut verscheen waarin ik voor het eerst een keer gebruik van maakte.
En zo ging het een beetje op en af, toch wel vaak af, en ik zag de meest mooie plaatjes komen van andere fotografen uit schuilhutten waar ik toch ook met een zekere regelmaat gebruik van maakte.
En op een dag in februari, terwijl ik natuurlijk niet thuis was, verscheen er een Sperwer in onze tuin en sloeg daar een Tortel. Ik werd snel gebeld en haastte me naar huis, waar ik nog zeker 2 uur de gelegenheid heb gekregen haar te fotograferen. Verderop in dat jaar kreeg ik ook de kans om een prachtig exemplaar vanuit een hut vast te leggen en toen leek toch wel of de liefde wederzijds was. Misschien is hij dat wel, omdat ik elke winter voor een uitgebreide lunchtafel zorg. Ze hoeven alleen maar binnen te vallen en aan te schuiven…
