Ik kan me niet herinneren dat ik in mijn vroege vogeljaren ooit de Kruisbek ben tegengekomen. Dit zou heel goed kunnen zijn omdat ze nu eenmaal vaak hoog in de boomtoppen zitten te snoepen aan dennenappels én omdat ze niet zomaar overal voorkomen. Nu ben ik iets wijzer geworden en heb gelukkig de Kruisbek leren kennen en er is toch 1 kenmerk waar hij door te vinden zou moeten zijn en dat is zijn zang en/of roep.
De eerste Kruisbekken die ik zag waren vanuit een observatie hut in de Hoge Veluwe. Aan het einde van een (te) grote vijver kwam op een warme dag een 2tal Kruisbekken drinken en badderen. Ik vond het geweldig! Er kwamen ook nog een paar Appelvinken, Goudvinken en Bonte Vliegenvangers. Maar de eerste Kruisbekken waren de hoofdprijs.
Totdat ik foto’s zag van Kruisbekken gemaakt vanuit een nieuwe hut van Han Bouwmeester. Ja, toen wilde ik dus ook meer…
Ik heb heel wat uren doorgebracht in deze hut en gelukkig zijn de Kruisbekken verschillende keren langs geweest. Ze komen dan met een hele familie en het wordt dan gezellig druk bij het water. Maar hun fraaie zang en roep heb ik tijdens die uren aardig leren kennen, waarbij het elke weer spannend is of ze zullen landen of alleen rondjes aan het maken zijn.
Maar ze landden dus ook verschillende keren en dan komt hun uiterlijk ook nog eens heel mooi uit. Schitterende vogels zijn het in prachtig rood, geel en groen en ze zijn de uren in de hut meer dan waard geweest!
Oja, ze hebben ook een heel leuke, aparte snavel…
