Er zijn van die tot de verbeelding sprekende vogels en de Jan-van-Gent is er voor mij zo ééntje. Op de plaatjes zien ze er mooi uit en de filmpjes die ik zag over hun jachttechniek zien er spectaculair uit. Maar zeker ook de onbereikbaarheid van deze vogels: ze leven op zee en komen aan land op te broeden op hoge, steile kliffen en in Nederland is de kans ze te zien wel heel minimaal. Gelukkig ben ik in de gelegenheid geweest een land te bezoeken waar ze zeker nog te zien zijn: Schotland. Tijdens een excursie naar een zeevogel-eiland kwamen er inderdaad verschillende voorbij vliegen, maar vastleggen lukte maar amper. In Noord-Ierland kon ik ze zien vanaf een hoge klif en zag ze inderdaad op hun indrukwekkende manier jagen, maar vastleggen lukte maar amper. Zo sloop de vakantie voorbij en leek het erop dat ik één van mijn wenssoorten niet zou kunnen vastleggen. Met een lichte teleurstelling (niet in de laatste plaats omdat de vakantie er weer opzat) gingen we weer aan boord van de ferry om terug naar Nederland te gaan. Om de vakantie zo lang mogelijk te rekken, en om de gelegenheid te hebben nog iets te zien, heb ik zolang het nog licht was, op het observatiedek gestaan. Samen met een crew lid dat als vogel- en whalespotter aangenomen was. We waren de enige 2 op het dek en dat maakte het extra aangenaam. Al vrij snel vlogen de eerste vogels voorbij de boot: Papegaaiduikers, Zeekoeten en…: Jan-van-Genten! 2 Exemplaren vlogen dicht langs ons dek, zodat ik ze prachtig kon vastleggen. Verderop zagen we er een aantal jagen en bij het laatste licht bleven ze in de buurt van de boot. Daarmee werd een toch al heerlijke vakantie, nog net een beetje beter! Oja: wat verder op de Noordzee zagen we ook nog een Walvis onderduiken. Ik meen een Minkywhale, maar dat weet ik niet meer helemaal zeker. Maar gaaf was het!