Mijn broer had vroeger een fietsvriend en daar kwamen wij ook wel eens op bezoek. Ik was heel jaloers op hem, want hij had een opgezette Ransuil op zijn slaapkamer. Een prachtig dier (al is hij levend natuurlijk vele malen mooier…), die hij mooi hield door hem te “kammen” met een veertje. Hij had hier een heel mooi blauw/zwart veertje voor. Nu zou ik het veertje direct herkend hebben, maar toen moest hij het vertellen en kwam ik er dus achter dat het om een veertje van de, toen nog, Vlaamse Gaai ging. Natuurlijk kwam ik later de Gaai regelmatig tegen. In de bossen was hij vaak de eerste is die melding maakte van mijn komst door heel hard te roepen, maar ook bezochten ze regelmatig ons balkon en later de tuin om in de winter van de pinda’s te eten. Ze steken er een aantal in hun krop, zijn even weg om daarna weer enkele nieuwe op te halen. En elke keer als ik er dan ééntje zie, zie ik de blauw/zwarte veertjes en elke keer zijn ze weer mooi om te zien. Hun intelligentie fascineert me ook, maar ik heb helaas ook gezien dat het niet altijd lieverdjes zijn. Toen er net een nestje Koolmeesjes uitgevlogen was, zag ik een jong achtervolgd worden door 2 Gaaien. Ik ben er niet helemaal zeker van of ze het te pakken kregen, ik denk maar van niet… Maar goed, het zijn mooie vogels. Met hun blauw/zwarte veertjes…
