19 April, het voorjaar is begonnen! Zoals ik al geschreven had in m’n stukje van 1 maart, had Arie me gewezen op de Zouweboezem: de Purperreiger Capital van Nederland! Volgens waarneming.nl werden de eerste Purperreigers inderdaad alweer mondjesmaat waargenomen in het rietland en waren ook de eerste Rietzangertjes weer teruggekeerd uit hun Afrikaanse winterverblijven. Kortom: voldoende redenen om de Lek over te steken en richting Lexmond te rijden, daar van de snelweg af, een stuk over de dijk en daar zouden de Purperreigers moeten zitten. En zo zat ik om 6uur in de auto, op naar de Zouweboezem, op naar de Reigers!
Ik kwam rond kwart voor 7 aan bij de parkeerplaats en moest me even oriënteren op waar ik heen moest. Het bleek dat ik daar het gebied niet in kon, zodat ik over een fietspad ben gaan wandelen waarbij ik de eerste Rietzangertjes al kon horen. Het voorjaar was écht begonnen! Na een klein stukje lopen kon ik het eerste water zien en lag er een vlonder iets van het fietspad af, tussen het riet. Vanaf deze vlonder heb je zicht over de Oude Zederik: een soort vaart met aan weerszijden rietvelden. Ik stond er nog maar even tot ik een Blauwborst hoorde zingen aan de overkant van de Zederik. Een plaatje van deze zanger is, wat mij betreft, het echte begin van het voorjaar! Terwijl ik deze zanger stond te bewonderen, werd ik opgeschrikt door de zéér welluidende zang van de Cetti’s Zanger. Wat een explosie van geluid als hij niet ver van je vandaan zijn zang laat horen! Natuurlijk zag ik hem niet (dat heb ik nou eenmaal met Cetti’s Zangers), dus kon ik mij richten op een Bruine Kiekendief die in de verte voorbij vloog. Maar de Cetti’s Zanger bleef maar om aandacht roepen. Hij zat regelmatig vlak langs de vlonder (tenminste: dat deed z’n zang vermoeden), dus ben ik m’n focus daar meer op gaan leggen. En op een bepaald moment: hebbes! Verscholen, half in het riet zag ik hem zitten en kon ik hem zelfs vastleggen! In een fractie van een seconde was het voorbij, maar bleek hij zich te verplaatsen naar de rechterkant van de vlonder om daar in een Wilgje te gaan zingen. Razendsnel heb ik mijn spullen gedraaid en ook nu wist ik hem vast te leggen, maar weer half verscholen achter wat takjes. Het was maar goed dat het boompje nog helemaal moest uitlopen, anders had ik hem waarschijnlijk helemaal niet gezien. De zanger vloog na een aantal seconden naar de overkant en raakte ik hem dus weer kwijt. Daarop heb ik me even beziggehouden met een Torenvalkje en een rustig voorbij zwemmende Tafeleend.
Op een gegeven moment kreeg ik gezelschap van een medevogelaar/fotograaf en we raakten aan de praat over het gebied. Hij kwam er regelmatig en heeft me een route uitgelegd die leuk zou zijn om te lopen, waarbij je eigenlijk het hele gebied kon zien. Natuurlijk hadden we het ook over de vogels die er zitten en hij wist te vertellen dat er een behoorlijke kolonie Zwarte Sternen broedt waarvoor verspreid over de Oude Zederik vlotjes uitgelegd zijn. Ik vertelde hem dat het me gelukt was de Cetti’s Zanger vast te leggen waarop hij me een foto liet zien van deze soort die hij een aantal dagen daarvoor gemaakt had bij de parkeerplaats. Een prachtige plaatje van deze “sculky” soort. 10 Minuten nadat hij weggevlogen was, liet de Cetti’s Zanger zich weer horen deze keer vanuit een Wilgje aan de linkerkant van de vlonder. Het lukte me ook nu weer om plaatjes te maken waarop hij zelfs vrij vrij staat. Een minuutje later zat hij weer aan de rechterkant en liet hij zich ook hier weer goed zien én horen. Nu lukte het me zelfs om hem zingend vast te leggen en kon ik zelfs een enkele filmpjes maken waarop hij zingend te zien is.
Mijn vlondergenoot wees me op een gegeven moment op een vreemde Eend in de bijt: Vanaf de linkerkant kwam er een Kokardezaagbek aanzwemmen. Ik herinnerde inderdaad dat ik op waarneming had gezien dat deze soort hier gezien werd. Het is een Noord-Amerikaanse dwaalgast, maar deze zit hier al een aantal maanden. Het is onduidelijk of het een ontsnapt exemplaar is, of een nakomeling van ontsnapte vogels, óf daadwerkelijk een verdwaalde gast. Hij was in ieder geval nadrukkelijk aanwezig en liet uitgebreid baltsgedrag richting een Kuifeend vrouwtje zien. Eigenlijk was hij haar gewoon aan het stalken! Na de Cetti’s Zanger ook verschillende keren vastgelegd te hebben, ben ik weer verder gegaan. De Zouweboezem kenner had verteld dat iets verderop een vlonderpad liep naar een kijkscherm. Het pad liep tussen het riet door en hij wist te vertellen dat hier ook zeker kans was op een ontmoeting met bijvoorbeeld de Blauwborst. Na een kleine 100 meter vond ik het pad en ben richting het kijkscherm gewandeld. M’n mede-vlondervogeleaar had ook verteld dat er redelijk aan het begin van het pad een bruggetje is en dat daar aan de overkant altijd een Blauwborst te vinden is. En of de Blauwborst het wist: hij zat er inderdaad! Een beetje ver weg en iets verscholen, maar toch zag ik hem en kon ik kort van zijn zang genieten. Ook zaten er een Rietgors en Tjiftjaf in de buurt van de brug, maar verder bleef het toch redelijk rustig. Zelfs helemaal tot aan het kijkscherm lieten de vogels zich eigenlijk niet meer zien. Vanaf het kijkscherm heb je uitzicht over een plassig, moerasachtig gebied, maar zelfs daar was niet veel te zien. Ik besloot daarom maar terug te lopen en de ronde te gaan lopen die me uitgelegd was.
Net iets voor “Huisje de Kikker” stond de vogelaar weer. Hij was druk Rietzangers op de foto te zetten, en dan met name in de baltsvlucht. De zanger liet zich inderdaad prachtig zien en leek regelmatig een vlucht te maken, dus kon ik het niet laten ook verschillende foto’s van hem te maken. Na enige tijd kwam er een dame bij die blijkbaar ook regelmatig het gebied bezocht en ook zij kon veel vertellen over wat er zoal te zien is. Ondertussen hielden we de omgeving en lucht goed in de gaten, zodat een Bruine Kiekendief en Visdief niet ongemerkt voorbij konden vliegen. Opeens zag ik een Reiger onze kant opkomen en op dat moment zei de vogelaar, bijna achteloos: “Oh, een Purperreiger”. Een Purperreiger! Daar was hij! Het lukte me om een aantal acceptabele plaatjes te maken en daarmee was eigenlijk het doel voor vandaag behaald. Ik ben nog even daar gebleven en ben toen de ronde verder gaan lopen om te zien wat ik verder nog tegen zou komen. Op een bepaald stuk zouden Bruine Kiekendieven goed te zien moeten zijn…
Ik ben de Zederikkade verder afgelopen naar het zuiden, parallel aan de Oude Zederik. Aan de overkant hiervan was een uitgebreid rietveld waar ik al vrij snel de Bruine Kiekendieven zag. Ik ben een hele tijd blijven staan en heb hun jacht geprobeerd te volgen. Ze bleven op afstand, maar toch lukte het me om behoorlijke plaatjes van de rover te maken. Echt magnifieke dieren…
Verder doorgelopen over de Zederikkade tot aan de Vlietmolen. Daar moest ik naar links, een smal bruggetje over en dan weer richting het noorden over de Lakerveldse Molenkade. Dit was een mooi paadje tussen een hele rij Knotwilgen met links uitzicht over de Zouweboezem en rechts over uitgebreide landbouwvelden. Na zo’n 800meter kwam er weer een bruggetje aan de linkerkant om weer terug te keren in het Boezemgebied. Behalve een overvliegende Buizerd en een rondfladderende Dagpauwoog kreeg ik niks meer in de kijker. Wel hoorde ik op verschillende plekken Fitisjes voluit zingen (heerlijk!), maar kreeg deze niet in beeld. Daarop heb ik maar geprobeerd ze te filmen om de zang vast te leggen, wat best redelijk lukte… Na verder doorwandelen kwam ik uiteindelijk weer uit op de Zederikkade bij “Huisje de Kikker”.
Ik had er best een redelijke dag opzitten en wist eigenlijk niet zo goed meer wat ik nog meer zou willen. Ik bedacht dus maar om naar huis te gaan. Iets verder in het voorjaar zouden de Zwarte Sternen komen… Een keer teruggaan leek dus zinvoller dan nu langer te blijven. Ik ben weer over de Zederikkade naar de parkeerplaats gelopen en heb tussendoor nog wat foto’s gemaakt van prachtige bomen in de bloesem. Een Puttertje bij de parkeerplaats was uiteindelijk het laatste wat ik vastgelegd heb.
Wat een prachtig gebied en wat een ontzettend leuke soorten kun je er vinden! Ik was weer een nieuwe soort rijker, de Purperreiger, en wat de andere nieuwe betreft moet ik nog even nadenken. Ik ben er nog niet zeker van dat ik de Kokardezaagbek ook opneem in mijn lijst. Ik wil echt alleen wilde vogels. Zolang ik daar niet zeker van ben, voeg ik hem niet toe in mijn vogellijst, maar mag hij wel een plaatsje hebben in het overzicht van vandaag. De grote charmeur!
