Tja, Corona…
Het is herfstvakantie en we hebben een weekje vrij. We hadden de intentie misschien iets te gaan doen, maar dat kwam er niet van. Daarom had ik redelijk last-minute nog 2 dagen een vogelfotografiehut gereserveerd: de 19de bij Glenn Vermeersch in België en de 23ste bij Han Bouwmeester. De dag voordat ik naar België zou afreizen, kreeg ik een telefoontje van Glenn met het nieuws dat het helaas niet door kon gaan. Het enige wat ik op korte termijn nog had kunnen reserveren was een workshop in hut 9 bij Glenn, wat inhoudt dat je met z’n 2en in een hut zit. En laat dat nou net eigenlijk niet de bedoeling zijn… Glenn vertelde dat hij niet helemaal fit was en dat het hem niet verantwoord leek om dan in een kleinere ruimte bij elkaar te gaan zitten. Ik vond het echt heel jammer, maar begreep goed dat het zo beter was.
Ik had nou wel in m’n hoofd gehaald deze dag te gaan vogelen en besloot dan maar erop uit te gaan. Eigenlijk is dan de Arkemheense Polder altijd een dankbare plek (zie mijn eerdere verhalen). Toen ik dat éénmaal besloten had, heb ik rustig mijn spullen bij elkaar genomen en ben richting Nijkerk gereden. Zoals altijd ben ik de Polder ingegaan via de Watergoorweg en dan naar het Nekkeveld. Eerder had ik al gezien dat hier in ieder geval Watersnipjes zouden kunnen zitten en Watersnipjes zijn altijd leuk!
Gelukkig stelden ze me ook nu niet teleur. Ik vond er 2 vrij snel in een veld, maar zij zaten wel wat ver weg voor mooie plaatjes. Ook het licht was sub-optimaal en zo bleek dat ik het deze keer niet van de plaatjes moest hebben. Maar het zien van de Snipjes maakte dit al goed. Nog beter werd het toen ik doorgereden was naar het gemaal en over het Nijkerkernauw uitkeek. Er zaten behoorlijk veel vogels en tot mijn blijdschap zat er ook een groepje Brilduikers. Ik vind dit zo’n mooie Eendjes dat ik behoorlijk wat tijd heb genomen om er plaatjes van te maken. Helaas bleven ook zij op behoorlijke afstand en moest ik het met troostplaatjes doen en de herinnering… Na enige tijd ben ik naar het andere gedeelte van de Polder gereden. Voordat ik bij de rotonde was, heb ik wel even gestopt voor een groepje Ganzen. Zoals uit eerdere verhalen misschien wel duidelijk geworden is, niet mijn meest favoriete soorten, maar zolang het geen Grauwe Ganzen zijn, vind ik ze toch wel interessant. Het feit dat ze in de streken broeden waar ik ook zo graag kom… Bij bestudering van de groep, bleek dat er inderdaad weer andere soorten tussenzaten: Kolganzen. En inderdaad: deze vind ik wel leuk. Dus ik heb er verschillende foto’s van gemaakt en ben dan toch verder gereden naar het oostelijke deel.
Ik dacht dat het misschien de moeite waard zou zijn even langs de dijk te stoppen en het Nauw aan deze kant van de brug ook eens goed af te zoeken. Bij een bankje op de dijk ben ik gestopt, zodat ik ook even kon zitten om iets te eten, en heb het water afgespeurd. Ook hier kreeg ik weer een mooie verrassing. Buiten Aalscholvers, Kokmeeuwen, Kuifduikers en Meerkoeten bleken er behoorlijk veel Pijlstaarten rond te zwemmen. Laat dat nou één van mijn favoriete Eenden soorten zijn! Na wat plaatjes van de Aalscholver en Kokmeeuwen, ben ik me, letterlijk, gaan richten op de Pijlstaarten. In eerste instantie zaten ze wat ver weg, maar na een behoorlijke tijd zwommen er 3 redelijk mijn kant op. Ook hiervan heb ik niet de gedroomde plaatjes kunnen maken, maar door het zien van deze prachtsoort word ik altijd erg blij.
Doordat ik wat laat vertrokken was, had ik beperkt tijd en deze zat er rond 14 uur dan ook op. Ik ben tevreden weer richting huis gegaan. Het bezoek aan de schuilhut heeft misschien niet door kunnen gaan, maar het alternatief was, denk ik, zeker niet minder. Ook nu weer heeft de Arkemheense Polder laten zien dat het een geweldige plek is en een paradijs voor vogelaars!
