Misschien komt het omdat ik uit oost Noord-Brabant kom, of gewoon omdat het heel lastig is, maar vanaf het begin van mijn vogel-hobby, heb ik al moeite met de strand- en wadvogels: de strandlopertjes en steltlopers dus. Ik heb uren naar de plaatjes zitten kijken in de verschillende vogelgidsen en heb er indertijd zelfs één speciaal met dit thema aangeschaft, Henning Anthon/A.P.& G. den Hoed: Vogels van Zee, Meer en Moeras, maar ook dit mocht niet baten. Ik heb het altijd gewijd aan de wat mindere plaatjes in het boek, maar ook met betere gidsen bracht ik het er niet best vanaf.
Nou is het wel zo dat ik deze groepen vogels ook niet zo heel vaak tegenkwam. Er zat wel eens een verloren Witgatje bij de Vilt, of een Steenloper op de dijk naar het veer terug vanaf Ameland, maar deze soorten zijn relatief makkelijk te onderscheiden. Ik was trotser op mezelf toen ik Drieteentjes en Bonte Strandlopers herkende, in zowel winter- als zomerkleed, maar daar is het eigenlijk lange tijd bij gebleven. Tot ik op een dag in de Oostvaardersplassen op zoek ging naar Franjepootjes en samen met een een enthousiaste vogelaar aan de praat raakte in een andere vogelhut bij de plassen en hij me het één en ander uitlegde over Strandlopertjes. Hij was ook nog lerende, maar bracht het er al beduidend beter af dan ik kon. Met zijn hulp heb ik die dag 2 nieuwe soorten herkend: De Kleine Strandloper en de Krombekstrandloper.
Een heel mooie vogel en eigenlijk best te herkennen (als je hem rustig op een foto kunt nakijken…). Toen bleek dat er dus best verschillen zaten in de verschillende soorten, vond ik het eigenlijk best leuk om te proberen verschillende te herkennen. En zo is er weer een nieuwe dimensie bij m’n, toch al redelijk uitgebreide, vogel-hobby gekomen: het proberen te herkennen van Strandlopertjes, Steltlopertjes en Ruiters. Ik zou het nog haast leuk gaan vinden…
