Ik heb bij een aantal watervogels beschreven dat zij niet de eersten zijn waarvoor ik stop als ik uit vogelen ben. Ik ben bang te moeten toegeven dat dit ook voor Zwanen geldt en, dat dacht is dus, ook voor de Wilde Zwaan.
Ik vind Zwanen groot, in het water wel sierlijk, maar op het land en in de lucht op het lompe af…
Totdat ik voor het eerst kennismaakte met de Wilde Zwaan. Op de eerste plaats zijn zij ook groot en was het hun geluk dat ik ze op het water zag, maar ik vond ze eigenlijk heel mooi. Sierlijk. Ik vind ze iets melancholisch hebben in hun blik en het geel op de snavel is juist weer anders.
Je zult ze niet tegenkomen in een stadspark, wat zéér in hun voordeel spreekt, en komen natuurlijk van ver om bij ons te overwinteren. Dus eigenlijk is het heel bijzonder als je ze een keer ziet en was ik mij dat bewust toen ik ze voor het eerst zag. Dit was in de Oostvaardersplassen waar een groepje Wilde Zwanen rondzwom in gezelschap van enkele Knobbelzwanen. Een mooie groep en een prachtig gezicht… Ik ben er letterlijk voor teruggereden om ze zo veel mogelijk op hun best vast te leggen voor ze weer naar het Oosten afreizen.
Ik denk dat ik maar bij niet één soort opschrijf dat ik ze minder interessant vind, het klopt toch nooit…
