Misschien was het omdat hij Zee-eend heet, dat mijn idee was dat ik hem nooit te zien zou krijgen. Ik dacht altijd dat hij zwierf over de zeeën en aan land kwam om te broeden op afgelegen eilanden. Dit deden ze, in mijn gedachte, dan in gezelschap van de Grote Zee-eend van wie ik dacht dat ik hem nooit zou kunnen onderscheiden, wat ook niet nodig zou zijn, aangezien je ze toch nooit te zien zou krijgen.
Op een winterse dag bij de Brouwersdam, bleek het toch heel anders te zijn. Wel wat verder op zee, maar toch in het zicht, zaten enkele Zwarte Zee-eenden en ik kon ze nog herkennen ook aan de gele vlek op de snavel. Je kon ze dus wel zien en ik had er weer een soort bij!
Ik kwam ze vaker tegen bij de Brouwersdam waarbij er zelfs een keer ééntje op het strand zat. Ik denk dat het dier niet helemaal goed meer was en heb hem met rust gelaten, maar later op de dag was hij wel weer weg en ik heb maar bedacht dat hij het ruime sop weer gekozen had. Wel kreeg ik bij hem de gelegenheid hem eens goed te bekijken en zo heb ik de soort me toch een beetje eigen kunnen maken.
De meest bijzondere ontmoeting was een half jaar later op het strand van Ameland. Ik liep daar gewoon als toerist, niet als vogelaar, en zag een zwarte vogel in de Noordzee. Toch maar even een foto met m’n telefoon gemaakt, uitvergroot, en tot mijn verbazing bleek het om een Zwarte Zee-eend te gaan. Aangezien ik ze tot dan alleen maar van grote afstand gefotografeerd had, was dit wel een heel mooie gelegenheid hem van dichtbij vast te leggen, maar ik had mijn spullen niet bij me… Ik heb toen met onze compact camera snel enkele foto’s gemaakt en gelukkig bleek de kwaliteit heel aardig.
Zo heb ik de Zwarte Zee-eend kunnen toevoegen aan deze lijst en blijkt maar dat ik vroeger niet alles even goed wist…
