Als wel bij meer vogels, vind ik de naam voor de Wulp en het Engels mooier: Curlew. Wanneer je dit goed zegt, hóór je de Wulp door de lucht trru-IE, trrruu-IEL, trrrruu-IEL trrruuu-UUL-en. Een heerlijk geluid vind ik het.
Waarschijnlijk voor het eerst gehoord op “Schier” en altijd bijgebleven. Ik kan me nog herinneren dat ik vroeger een keer was vogelen bij Gennep in de buurt en dat ik terugfietste via de Maasheggen. Ook daar zaten Wulpen volop te zingen(?) en deden hun (Engelse) naam eer aan.
Z’n snavel spreekt natuurlijk ook tot de verbeelding. Vaak wordt de Wulp in 1 adem genoemd met de Kluut: “bij de Wulp wijst de snavel naar beneden, bij de Kluut wijst hij omhoog…”, maar is het verschil tussen de 2 wel wat groter, zodat je ze nooit zult verwarren.
Gelukkig kom ik ze nu nog vrij regelmatig tegen, veel ook in de winter waardoor ik het geluid niet altijd te horen krijg. Maar er zijn momenten dat ik de Wulp heel mooi in beeld gekregen heb en dat is ook al heel erg de moeite waard.
Als ik zijn geluid erg ga missen, ga ik gewoon zijn Engelse naam heel vaak achter elkaar zeggen. Ik ben dan wel geen Wulp, maar het klinkt wel lekker en daar doe ik het weer eventjes mee. Gewoon blijven wachten op de enige die het écht kan: de Curlew!
