Misschien hadden we op de lagere school een excursie naar een boerderij met kassen, ik weet het niet zeker meer, maar ik weet nog dat ik het best interessant vond, maar het allerleukste een Witte Kwikstaart in de kas die er z’n nestje had gemaakt.
Toen ik later in het SOVON-blok aan het tellen was, kwam ik de Kwikstaartjes ook altijd wel tegen in de buitengebieden voor m’n fiets uitvliegend druk piepend.
Dat beeld is eigenlijk nog steeds zo. Ik kom de Witte Kwikstaartjes heel regelmatig tegen, ook op plaatsen waar ik ze in ieder geval niet als eerste dacht te zien, zoals de rietkragen van de Oostvaardersplassen. Daar hebben ze me regelmatig geholpen saaie uren wachten door te komen terwijl ik hoopte op de komst van een Blauwborst. Een paartje Witte Kwikken scharrelde vlak voor de hut rond en ik kreeg de gelegenheid ze van dichtbij prachtig vast te leggen. Het grappige is dat door het werken aan deze lijst blijkt, dat ik een aantal jaar op bijna dezelfde dag de hut bezocht en Witte Kwikstaartjes trof én vastlegde.
Ik vind ze dan ook erg mooi in zwart, grijs en wit. Ik vind ze ook grappig zoals ze rondscharrelen hun staarten voortdurend opwippend.
Ik beschouw ze zeker niet als troostprijs voor die momenten dat ik op andere soorten zat te wachten, maar gewoon als een hele mooie vangst.
En het is toevallig ook nog een keer dat àls de kleuren van je monitor er ineens mee ophouden, de Witte Kwikstaart nooit in schoonheid zal inleveren…
Sinds maart 2020 kan ik ook de Rouwkwikstaart toevoegen aan mijn lijst. Ik denk dat de omschrijving die ik voor de Witte Kwikstaart ook gebruikt zou hebben voor de Rouwkwikstaart. Ook dit vind ik een prachtige vogel in zwart en wit. Iets meer zwart… Daarom vond ik hem altijd een beetje mysterieus, maar door deze ontmoeting blijkt het ook gewoon een hele leuke, normale vogel te zijn die je alleen hier niet zo vaak ziet…
