Liefkozend noemen we hem natuurlijk Winterkoninkje. Hij is heel klein met een schattig staartje wat eigenlijk altijd omhoog wijst. Hij heeft een leuk, eigenwijs koppie en hij scharrelt leuk door de struiken waarbij hij niet altijd even schuw lijkt te zijn.
Maar eigenlijk klopt er helemaal niets aan deze naam. Natuurlijk is hij wel klein, maar in zijn gedrag vind ik hem groot. 4 Seizoenen per jaar scharrelt hij zijn kostje op in ons land en dat doet hij op de meest gevarieerde plaatsen in de meest extreme omstandigheden. Ik heb ze midden in de winter in het riet in de sneeuw gezien en zomers bij ons in de tuin. Zijn welluidende zang is natuurlijk ook bekend en dit wordt met zo veel overgave gebracht, dat de muren ervan zouden trillen. Verder is het mannetje een echte bouwer en moet hij in het voorjaar flink aan de bak om de vrouwtjes aan zich te binden door een aantal nesten te bouwen. En dan zijn wetenschappelijke naam… Dan komt er toch wel wat binnen!
Nee, Jaarrondkoning zou een veel betere benaming zijn. Maar ja, dat loopt weer niet zo lekker, dus blijf ik hem toch maar Winterkoninkje noemen, maar met alle respect die het kleine zangertje verdient.
