Toen ik vroeger vakantiewerk deed in een fabriek zo’n 11 km van m’n woonplaats, moest ik altijd vroeg beginnen en fietste ik door prachtig buiten-gebied. Onderweg hoorde ik enorm veel vogels en bij een bosje hoorde ik een keer een Wielewaal. Het vervelende is alleen dat ik eigenlijk wel zeker ben dat het geen Wielewaal was, maar dat ik het graag wilde geloven. Bij ons in de buurt zaten indertijd ook heel veel Spreeuwen en zij lieten ook regelmatig een Dudeljoo weerklinken. Dus de woorden “Dudeljoo klinkt zijn lied, etc” klopt minder dan het doet vermoeden. Misschien dat je in de tijd toen het liedje geschreven werd, er wel zeker van kon zijn dat het om een echte Wielewaal ging, gewoon omdat er toen meer waren. Ik weet het niet.
Ik weet wel dat ik het gemis ruimschoots goed heb kunnen maken. Tijdens de 2 keer dat we in het voorjaar naar Frankrijk op vakantie zijn geweest, heb ik de originele makers van het lied veelvuldig horen “Dudeljoën“. En ik moet zeggen dat het dan inderdaad wel heel bijzonder klinkt en dat het terecht is dat we allemaal naar buiten worden geroepen om “die Muzikant” te zoeken.
Ik heb hem slechts 1 keer gezien. Dat vind ik wel heel jammer, aangezien het ook nog een keer heel mooie vogels zijn. Maar de bomen waarin ze zitten zijn zo vreselijk hoog en dicht bebladerd dat ik blij mag zijn met deze ene keer. Ik heb ze toen een tijdje kunnen bewonderen (’s ochtends vroeg) en het grappige was dat ze lang niet alleen hun volle zang als geluid hebben, maar ook veel krassende, lelijke geluiden.
Wat dat betreft zijn ze net zo veelzijdig als een soortgenoot die ik in Suriname wel eens gezien en gehoord heb: de Gele Troepiaal…
