Gehoord heb ik hem genoeg. Dat kunnen veel mensen zeggen, waarbij al snel zijn koosnaam “Waterbiggetje” genoemd wordt. En laat ik dat dus ook maar doen. Z’n geluid lijkt echt op dat van een biggetje, nou ja: BIG, want het gaat met een behoorlijk volume. Het krijsen en gillen vanuit het riet kan heel prominent zijn en met vlagen bijna beangstigend.
2 Keer heb ik de Rallus aquaticus slechts gezien (ik moet die naam ook af en toe gebruiken, ik vind hem heerlijk!). De eerste keer was in de Oostvaardersplassen ergens in de winter, nét toen ik begonnen was met fotograferen. Ik stond in een schuilhut en zag ineens half in het donker een vogel op de hut afvliegen. Hij was voorbij voordat ik Rallus aqu… had kunnen zeggen, maar een mede-observator herkende ook direct de Waterral.
De andere keer was het tijdens een zeer strenge winter en was ik een dag in Zeeland. Soms weet je dat je ergens wat langer moet blijven staan en nog eens extra rondkijken. Zo ook toen. Heel in de verte kroop een Waterral uit een ruigte aan de waterkant het ijs op. Hij bleef wat afwachtend staan en kroop over het ijs, in de ruigte, verder. Dit moment heb ik gelukkig wel weten vast te leggen (al zijn deze niet zo uniek, aangezien veel Rallen-foto’s van exemplaren op het ijs zijn.
Misschien verdient hij eigenlijk een andere naam: Rallus glaciacus…
