Ik vind Tapuiten o zo’n mooie vogels. Ik weet niet goed wat het is. Hun sierlijke voorkomen en kleurenpalet in het voorjaar, of zachte beigetinten in het najaar, of gewoon alles. Ik neig naar het laatste. Ik vind ze gewoon heel mooi en ik vind het enorm spijtig dat het hier zo slecht met ze gaat. Op plekken waarvan je zou denken (of van vroeger uit wíst) dat ze er zouden moeten zitten, zie ik ze bijna nooit meer. Bijvoorbeeld de Oostvaardersplassen, maar zelfs op de Eilanden heb ik de indruk dat het minder wordt.
Op doortrek zie ik ze dan weer wel eens en ook dan zijn ze schitterend, maar ik mis de ontmoetingen in het voorjaar. Ik hoop weer een keer naar één van de Eilanden te gaan en ik ga dan heel hard op zoek naar de Tapuit in zijn volle pracht. Ik ga dan heel stil zitten en wacht net zo lang, totdat ik een foto kan maken die de vogel alle eer aandoet die hij verdient, al duurt het m’n hele verblijf daar.
Ja, daar moet ik maar eens over gaan denken en zien dat ik het organiseer. En tot het zover is, kijk ik maar eens naar de foto’s uit 2010 en 2011 om een beetje te stimuleren. Al is dat écht niet nodig…
