Ik had het Smelleken nog nooit eerder gezien, maar wist natuurlijk wel van zijn bestaan af door de verschillende boeken die ik van binnen naar buiten kende en weer terug. Op een dag toen ik nog niet lang bezig was met fotograferen en ik weer eens een bezoek bracht aan de Oostvaardersplassen zag ik er ééntje in de top van een kale boom zitten en wist meteen dat het er één was.
Een schitterend kleine roofvogel, waarvan ik met name het mannetje zo mooi vind door zijn blauwige kleur. De exemplaren die ik tot nu toe zag waren vrouwtjes, die ook mooi zijn, maar toch…
In Zeeland had ik nog een noemenswaardige encounter die geen beelden opleverde, maar wel zal blijven hangen. Ik was samen met een vriend vogelen aan de kust, wat we vaker doen in de wintermaanden, en ik was bijrijder met mijn camera in de aanslag. We reden over de Stolpweg langs een bosje opstaand mais, waarin ik ineens een vogel zag zitten wat een Smelleken moet zijn geweest. Omdat ik niet zelf reed, duurde het een fractie van een seconde langer dan anders om de auto in positie te krijgen. En laat dat net een fractie van een seconde teveel zijn geweest voor deze vogel die besloot zijn prooien (een hoop Vinken in het mais) vanaf een andere plaats te observeren. Na een rondje gereden te hebben kwamen we weer op deze plek en hij zat er weer! Maar nu wachtte hij niet eens af of het ging lukken met de auto en vloog hij meteen weg. Dit waren wel 2 uitgelezen mogelijkheden om deze mooie, kleine rover vast te leggen (al is het bij roofvogels natuurlijk nooit makkelijk, al was het maar omdat je altijd gezien wordt…).
Ik blijf opletten en het proberen. Deze vogel is het waard om even op te wachten…
