Slobeenden vind ik eigenlijk heel grappige, maar vooral ook fraaie Eenden. De eerste keer dat ik een Slobeend zag, was op het vogelkamp op Schiermonnikoog. Wij moesten van de boot naar de jeugdherberg lopen en ik vond het geweldig wat ik alleen op dat stuk allemaal al zag. Zo dus ook in de sloot tussen de dijk en de polder een paartje Slobeenden en deze zijn me voor altijd bijgebleven.
Ik kende tot dat moment eigenlijk alleen Wilde Eenden en herkende de rest misschien niet. Maar heel veel verschillende zullen het niet zijn geweest. Nu had ik dus weer een nieuwe soort en ik was er erg blij mee! Later tijdens het kamp kwam er in ieder geval nog een Eider bij en Bergeenden, dus mijn soortenlijst werd aardig uitgebreid.
De Slobeend ben ik na deze ontmoeting ook vaker tegengekomen. Vaak in de winter, af en toe in het voorjaar. Tegen de baltstijd zijn de mannetjes erg mooi en kunnen ze, wat mij betreft, wedijveren met Manderijneenden en andere siervogels.
Grappig vind ik ze in elk seizoen. Zeg nou zelf, met zo’n snavel en die blik…?!
