Ik denk dat in het jaar dat ik voor het eerst de Slangenarend zag, én het lukte hem redelijk af te beelden, mijn enthousiasme voor het fotograferen van vogels gewekt was. Het was in Andalusië en we zaten op de juiste tijd op de juiste plaats. Vanaf ons terras keek je ongeveer op de Middellandse Zee en het stuk kust waar we op zaten, bleek een trekroute voor roofvogels te zijn. Wat heb ik intense spijt dat ik toen niet betere apparatuur had en me realiseerde dat het zo spectaculair kon zijn.
Bijna dagelijks vlogen er grote groepen roofvogels over, al cirkelend op de thermiek die daar blijkbaar aanwezig was. Toen ik doorhad dat deze voorstelling met regelmaat gepresenteerd werd, ben ik gaan proberen foto’s te maken van de verschillende soorten. En ik kreeg er plezier in! Nu ik beter weet waren de resultaten niet zo heel goed, maar mooie soorten leverde het wel op! Vale Gieren, Dwergarenden en dus Slangenarenden en nog een paar die ik niet meer kan determineren. Wat was het gaaf…
Toen ik wel de spullen had om betere foto’s te maken, heeft zo’n gelegenheid zich niet meer voorgedaan. Maar de Slangenarend heb ik nog wel een keer gezien. Tot mijn enorme verbazing was dat gewoon in Nederland, op de Hoge Veluwe! Een mede natuurliefhebber wist me te vertellen dat deze prachtige roofvogel daar ook voorkomt en toen wij een keer een dag op de Veluwe rondgestruind hadden, zijn we hem, weliswaar op grote afstand, inderdaad tegengekomen.
Prachtig vond ik het en machtig vind ik de vogel. Ik hoop nog een keer op de juiste plaats op de juiste tijd te zijn om de trek in volle hevigheid mee te maken en dat ook de Slangenarend er dan weer tussen zit en ik hem dan eindelijk in vol ornaat kan vastleggen…
