In een winter lang geleden, kreeg ik van medevogelaars van de “Vogelwerkgroep Land van Cuijk” de tip dat er een Roodkeelduiker rond zou zwemmen in de Kraaijenbergse Plassen. Volgens mij had ik toen net een telelens te leen en ben ik vol goede moed naar de plassen gefietst. Ik vond hem inderdaad en heb er zelfs foto’s van kunnen maken (uiteraard niet de kwaliteit die je maar enigszins zou wensen…). Zo kon ik best een bijzondere soort bijschrijven op mijn, fictieve, lijstje. Toen ik thuiskwam, bleek ik mijn oogschelp verloren te hebben en ben ik weer terug moeten fietsen om hem te zoeken. Wat ik niet meer weet is of ik hem gevonden heb, maar wat vervelender is: ik weet niet of ik de foto’s nog heb.
Daarom ben ik wel blij dat ik hem in mijn tweede vogelleven toch weer tegengekomen ben. Nu dan wel op de meer verwachte plaats voor de winter. Ook in dit seizoen zijn het prachtige vogels, maar wat zou ik ze graag een keer in de zomer zien. Ze komen voor in de landen waar ik heel graag heen zou gaan, dus wie weet…
Voorlopig blijft het genieten in de winter als ik ze weer eens aan de kust tegenkom. Het is écht één van de soorten waarvoor ik de lange rit naar, bijvoorbeeld, de Brouwersdam graag onderneem. Maar ooit in vol ornaat mét rode hals…