Een dapper vogeltje. Dat is mijn eerste associatie bij de Rietgors. Je kunt ze het hele jaar door zien rondscharrelen door de rietvelden van de verschillende plassengebieden. Als de dagen dan eindelijk een minutieus beetje langer worden en de temperatuur een halve graad hoger is dan de voorbije winter, begint de Rietgorsman al te zingen. Als er teveel wind uit een verkeerde hoek staat, doet hij dit onderin het riet, maar altijd met overgave. Als het voorjaar dan écht dáár is, kun je hem vinden in de bovenste stengel en zingt uit volle borst.
Dat vind ik dus het 2de dappere aspect: met een relatief eenvoudig liedje zó in de picture willen staan.
En die gelegenheden heb ik dus verschillende keren inderdaad op de picture gezet. Bijkomend verschijnsel is dat de Rietgors niet de aller schuwste rietbewoner is en hij dus in verschillende posen goed vast te leggen is.
Ik word blij van dit vogeltje. In al zijn, zéér betrekkelijke, eenvoud is de Rietgors een erg leuke vogel en ik ben altijd blij als deze bescheiden zanger het weer tijd gevonden heeft om zijn lied vanaf de hoogste rietpluim, aan iedereen te laten horen!
