Pas toen ik intensiever begonnen was met fotograferen en dit ook ging doen vanuit schuilhutten, werd het Kuifmeesje mij pas bekend. Het bleek dat je ze eigenlijk best vaak tegenkomt wanneer je een wandeling door het bos maakt. Zijn triller hoor je dan regelmatig en ik had mij lang niet gerealiseerd dat dit geluidje van de Kuifmees afkwam.
Toen ik hem eenmaal gezien én gefotografeerd had, kwam ik ze dus best vaak tegen. Eindelijk zag ik af en toe de maker van het geluid en lukte het me om het in het wild op de hei vast te leggen.
Maar daar bleef het lang bij. Opvallend was dat vanuit de schuilhutten die ik na de eerste keer in Driebergen bij Frank Terstappen de Kuifmees regelmatig hoorde (ik kende tenslotte het geluid nu), maar het beestje nooit zag. Uren heb ik de hutten doorgebracht met om mij heen de ene triller na de andere maar voor de lens verschenen ze de eerste jaren niet.
Gelukkig veranderde dat en liet deze prachtige, olijke vogel zich zowaar verschillende keren zien. Ze zijn misschien niet zo kleurrijk als andere Mezen, maar hun kuifje vergoedt natuurlijk veel.
Ik ben blij dat de ban gebroken werd en ik eindelijk de aandacht kreeg voor het trillertje van deze ontzettend leuke vogeltjes. Ik hoor ze nu zelfs af en toe in de tuin en zie ze soms ook nog. Als je maar weet waar je op moet letten…
