Als ze hoog in V-vorm overvliegen, voor de vorstgrens uit, of juist terugkerend van zuidelijker oorden, vind ik Ganzen mooi en fascinerend. Wanneer je ze aantreft ergens op de grond (en dat is natuurlijk op héél veel plekken tegenwoordig) vind ik het beduidend minder fascinerend, zeker als ze er geluid bij maken.
De fascinatie in de lucht komt onder andere doordat ik aan het gegak niet kan horen welke Ganzen het zijn. Een ander punt is dat ik het best bijzonder vind dat ze in deze formatie vliegen (dat ze dat uitgevonden hebben…).
Ik ben altijd snel geneigd te denken dat ik met de Grauwe Gans te maken heb. Toen ik dus een keer in de Arkemheense polder de Kolgans zag, had ik er dus een nieuwe soort bij en vond ik het wel weer heel leuk om Ganzen te zien. Later zag ik ze weer op Texel en ook dat was weer een leuke ontmoeting.
Kortom: zolang je hoog in de lucht zit, óf je een Kolgans bent, vind ik het leuk om je tegen te komen (voor wat het waard is..).
