Toen ik goed bezig was met vogelen en aardig op mijn hoogtepunt raakte, was ik lid van 2 vogelwerkgroepen: vogelwerkgroep Cuijk en vogelwerkgroep Rijk van Nijmegen. Deze 2de werkgroep bracht ook een blaadje uit genaamd “de Mourik”. Ik las het blaadje met aandacht door, al stonden er veel feiten in en was het best lastig lezen, maar kwam er pas heel laat achter wat het vogeltje was dat op de voorkant prijkte: Mourik blijkt de streeknaam te zijn voor de Kneu. Het Kneutje stond dus fier op de cover en daar mocht hij van mij best staan (al was het gedrukt op rood papier en was de afbeelding dus rood/zwart).
Ik vind Kneutjes ontzettend aardige vogeltjes. Ze hebben een heel gezellig liedje en je kunt ze op de meest verschillende terreinen horen, en met wat geluk, zien. Zien doe je ze misschien nog wel, maar fotograferen… Ze zijn ontzettend schuw. Vaak hoef je van grote afstand maar naar ze te kijken en ze vliegen op. Gelukkig is er een gebiedje bij Wageningen waar ze behoorlijk veel voorkomen en het zo heel af en toe lukt om een mooie afbeelding te maken. En dan heb ik een goede dag.
Ik vind ze namelijk ook mooi in hun verschillende kleuren met hun rode borst en petje (wat je op het rode papier natuurlijk niet zag…) en ben altijd blij als het me weer eens gelukt is een foto te maken.
Ondertussen heb ik aardig wat mooie foto’s kunnen maken van deze leuke soort en kan hem dus bewonderen in zijn (en ook haar) volle glorie. En ben ik niet meer afhankelijk van de cover van de “Mourik”. (Wel een mooi naam trouwens…)
