Toen ik voor de eerste keer gebruik ging maken van één van de hutten van Han Bouwmeester, hoopte ik op een aantal soorten waarvan de Gekraagde Roodstaart er zeker ééntje was. Ik had deze één keer eerder kunnen fotograferen op de Hoge Veluwe, maar dat waren heel slechte foto’s. Verder heb ik ze verschillende keren gefotografeerd in de Oostvaardersplassen in het Wilgenbos, maar daar zat hij hele tijd heel hoog in de top van een dode boom. De beste poging was vanuit een schuilhutje bij Nunspeet, maar ondanks dat we het mannetje hoorde zingen, liet alleen het vrouwtje zich maar heel eventjes zien. Dus mijn frustratie begon aardig hoog op te lopen. Gelukkig was het gelijk de eerste keer raak vanuit eerder genoemde schuilhut. Het duurde een paar uur, maar toen verschenen ze om en om en af en aan! Wat een prachtige vogels! Ik kon hem zelfs heel eventjes zingend filmen, dus ik kon mijn geluk niet op. En gelukkig heb ik hem daarna nog verschillende keren heel mooi gezien en kunnen fotograferen. Ik heb zelfs nog wat mogelijkheden gehad hem zingend te filmen, zodat ik zijn (en haar!) schoonheid in alle facetten vast heb kunnen leggen. Soms word je geduld op de proef gesteld bij deze liefhebberij, maar wanneer hij dan beloond wordt, is het vaak het wachten dubbel en dwars waard geweest!
