21 april
Het voorjaar is in volle hevigheid losgebarsten en ik had nu, maar 2 weken sinds de vorige keer, weer gelegenheid naar buiten te gaan. Ik had bedacht het maar iets dichter bij huis te zoeken (hoe verder in het voorjaar, hoe vroeger het licht is…) en aangezien de Nevengeul een prachtig klein gebiedje is met veel soorten, ben ik daar weer heengegaan.
Rond half zes zette ik mijn auto neer aan de Veerweg en ben de weg naar de voormalige steenfabriek weer afgelopen. Al heel snel kon ik stoppen voor een Grasmus welke in een Meidoorn zat te zingen. Bij het opstapje over het prikkeldraad ben ik het gebiedje weer ingegaan en ook daar kwam ik als eerste een Grasmus tegen. In het iets rozige licht van de net opgekomen zon, kon ik deze leuke soort prachtig vastleggen. Iets verderop zat een Kneu en ook deze wilde in dit licht even mooi komen zitten. Terwijl ik bezig was te kijken of het zou lukken andere Kneutjes te fotograferen, werd mijn aandacht getrokken door een zingende Zwartkop. Hij was ook druk aan het foerageren, maar nam geregeld de tijd een hapje te pakken. Zo af en toe kwam hij ook even mooi vrij te zitten in de Meidoornstruik om een stukje te zingen. Eindelijk kon ik dit beeld eens vastleggen!
In de Braamstruiken zaten, zoals eerdere jaren, ook weer een aantal Kneutjes. En terwijl ik bezig was deze te fotograferen, hoorde ik een oude, bekende ratel. In een prachtige bloesemstruik zat een Braamsluiper (dus eigenlijk in de verkeerde struik…). Hij was heel bewegelijk, maar toch lukte het me om een heel aardige foto te maken, eindelijk weer eens!
De lach van de Groene Specht
Op waarneming.nl had ik gezien dat ook hier een Cetti’s Zanger zou zitten. Het moest niet gekker worden! Deze zou zitten in het bosje waar ik vroeger altijd als eerste heenging. Ik hoorde de uitgesproken zang nog niet direct, maar wel kwam er een Groene Specht overvliegen en ging hoog in de bomen aan de achterkant van het bosje zitten. Zijn lach had ik eerder die ochtend al gehoord, maar nu kon ik hem zien, en wat nog mooier was: vastleggen. Het licht was totaal beroerd: vol tegenlicht, maar toch kreeg ik wel een aardig plaatje. Wat nog veel leuker was, was dat het me lukte de lach te filmen! Ik viel een fractie van een seconde te laat in, maar hij staat erop!
Toen de Groene Specht had besloten me ergens anders te gaan uitlachen, kon ik me omdraaien en een Fitis bekijken. En terwijl ik daarmee bezig was, was hij daar ineens: de welluidende zang van de Cetti’s Zanger. Dus ook hier! Maar ohjee, ook nu bleef hij bijna totaal verscholen. In een glimp heb ik hem voorbij zien vliegen van een struikje niet zover van mij vandaan (heel even had ik hoop), weer terug naar het grotere bosje. Hij bleef aardig volop zingen, maar ik kreeg hem niet meer te zien. Na een poosje heb ik het dus maar zo gelaten en ben naar het stukje riet gelopen om te zien wat daar allemaal zou zitten. Al snel hoorde ik een Sprinkhaanzanger welke bijna onvindbaar in het riet zat. Toen ik hem eenmaal in zicht had, heb ik hem gefilmd. En wat maakt deze opname nou zo leuk: de Cetti’s Zanger is er ook op te horen, evenals de Groene Specht. Toen ik een Blauwborst in het vizier kreeg, heb ik de opname snel gestopt en geprobeerd deze prachtige soort vast leggen. Dat lukte inderdaad, alleen niet zingend zoals ik hem graag zie.
De Cetti’s Zanger (en Sprinkhaanzanger…)
Ik had nog meer interessante waarnemingen op de site gezien, zoals bijvoorbeeld de Gekraagde Roodstaart in het bosje bij de Rijn. Ik ben de Nevengeul dus overgestoken en die kant opgelopen. Onderweg hoorde ik tussen het struweel genoeg zingen, maar ik kreeg niet één van deze vogels in beeld. Bij de Rijn aangekomen, hoorde ik de Roodstaart inderdaad ook direct. Maar ook deze was heel lastig te vinden. Helaas bleek hij vrij diep in het bosje, vrij hoog te zitten. Al vrij snel vloog hij ook weg en ben ik weer teruggelopen. Tot mijn verrassing was hij aan de rand van het bosje gaan zitten en kwam hij heel fraai, zingend in beeld!
Daarna ben ik over de dijk richting de steenfabriek gelopen, waarbij een Buizerd vrij laag overvloog. In de Meidoorns onderaan de dijk zaten ook weer Kneutjes, waarvan er ééntje zó enthousiast zat te zingen dat ik niet anders kon dan hem te filmen. Bij de steenfabriek zat alleen de bekende vlucht Huismussen, dus daar ben ik voorbij gelopen en kwam iets verderop bij een Puttertje in een Meidoorn: ook altijd een prachtig gezicht!
Eenmaal de bocht weer om naar de Veerweg, hoorde ik de Sprinkhaanzanger weer. Al vrij snel vond ik hem ook en zat hij heel fraai te poseren. Het was alleen ontzettend jammer dat het al tegen de middag liep en het licht dus knoerendhard was geworden. Toch heb ik best een aantal plaatjes kunnen maken en dacht ik maar weer eens richting huis te gaan. Omdat ik het niet zomaar kon laten, ben ik nog éénmaal de draad over gegaan en zag tot mijn verbazing een Roodwangschildpad zonnebaden. Eigenlijk wil je dat niet zien, maar bijzonder is het wel…
Daarna ben ik naar huis gegaan, ontzettend blij met wat ik deze ochtend allemaal gezien en gehoord heb en wat ik allemaal vast heb kunnen leggen. In één woord: Geweldig!
