In de loop der jaren heb ik goede, mooie en fijne spullen aangeschaft om mijn hobby optimaal te kunnen uitvoeren. De camera waar ik het meest mee werk, de Canon 7D MII, is een snelle camera met een mooie beeldkwaliteit en is natuurlijk een crop-camera, waarmee ik nog wat “extra” millimeters scoor. En toch… Ondanks dat ik dus best heel tevreden ben met veel van de resultaten die ik haal, kijk ik soms met gezonde jaloezie naar foto’s van collega fotografen (al dan niet professioneel). Ik heb af en toe de indruk dat hun foto’s helderder en scherper zijn en meer contrast hebben dan mijn foto’s. Eén van de redenen kan zijn dat dat zijn met een andere camera werken en ik heb in verschillende gevallen gezien dat het om de Canon 5D MIV ging. Dit is een fullframe camera met een machtige sensor met een prachtig dynamisch bereik (in kleur en contrast), zelfs bij hogere iso’s. Een ander groot voordeel (wat bij vogelfotografie een nadeel kan zijn) is dus dat het een fullframe is en daarmee je de millimeters krijgt die de lens heeft: 500mm is 500mm en dus niet keer 1,6X de cropfactor, maar zo is 24mm 24mm en daarmee uitermate geschikt om landschappen mee vast te leggen. Omdat het vogelen vaak gebeurt in mooie landschappen, niet in de laatste plaats bijvoorbeeld in Noorwegen, vind ik het enorm leuk om deze landschappen, de omgeving waarin de vogels zich ophouden, ook mooi vast te leggen. Met een telefoon kan dit natuurlijk ook, maar deze foto’s kunnen nog niet in de schaduw staan van een écht fototoestel. En als je dan zo’n bikkel als de 5D daarvoor kunt gebruiken…
Doordat het coronavirus langer rondwaard dan gedacht werd, bleven we enorm beperkt in wat we allemaal kunnen doen, ook met de vakantie. Hierdoor hield ik zelfs wat geld over en samen met wat spaargeld én een zeer gunstige actie van Canon, kwam de Canon 5D MIV in mijn bereik. Ik heb enorm veel doorgelezen en gekeken over deze camera, al dan niet in vergelijking met duurdere en goedkopere alternatieven, en kwam tot enige conclusie die er maar mogelijk is: ik ga een 5D MIV aanschaffen. En zo geschiedde: op 8 juni ben ik naar Apeldoorn getogen en heb mijn zeer lang gekoesterde wens én droom kunnen verwezenlijken.
Er was helaas niet heel veel gelegenheid om mijn nieuwe camera te gebruiken. Gelukkig werkte het weer voldoende mee en kon ik in de tuin wat experimenteren met macrofotografie en heb van alles uitgeprobeerd op alles wat ik maar zag in de tuin en na 2 dagen kon ik een halve dag erop uit en ben naar de Arkemheense Polder gereden. Dit is bijna elke keer dat ik er op bezoek ben de moeite waard en het feit dat de Grote Karekiet er waargenomen was, hielp mij bij de keuze in de polder met mijn nieuwe spul aan de slag te gaan.
Aangekomen in Arkemheen ben ik eerst richting het “Putter Gemaal” gegaan en afgebogen richting de snelweg. Het viel me al snel op dat er een groepje Gierzwaluwen rondvloog en van de weiden aan de westkant over het weggetje waar ik stond naar de weiden aan de oostkant vlogen, en weer terug. Ik heb dat een tijdje staan aankijken en toen bleek dat ze deze route inderdaad bleven herhalen, ben ik uitgestapt en ben gaan proberen mooie beelden van 1 van mijn favoriete soorten te maken. En dat blijft een uitdaging… Mensen wat snel die dieren snel! Toch lukte het af en toe ze te “bevriezen” waarbij thuis bleek dat er een aantal heel redelijke opnamen bijzaten. Maar het kan altijd nog beter…Gelukkig zat er ook een Graspieper in de buurt die wat makkelijker te fotograferen was en toen ik weer in de auto zat kreeg ik ook nog de kans een Boerenzwaluw goed vast te leggen. Natuurlijk was ik erg benieuwd naar de resultaten en zag op het cameraschermpje dat ik best blij kon zijn… Weer iets verderop zat 1 van mijn favoriete zangers uit volle borst te zingen. Natuurlijk wilde ik ook hem graag vastleggen, wat lukte, en van deze resultaten werd ik zelfs heel erg blij… Wat een mooie kleuren en rust in de foto’s.
Bij de T-splitsing ben ik even rechtsaf gegaan met de bedoeling de velden aan de linkerkant even te scannen. Daar bleek niet heel veel te zitten, maar aan de rechterkant hoorde en zag ik enkele Wulpen. Ook die neem ik graag mee naar huis en ben er dus even voor gestopt. Daarna ben ik doorgereden naar het parkeerplaatsje onderaan de dijk om over de dijk het fietspad naar het oosten te volgen, in de hoop de Grote Karekiet te vinden. Het was nog volop Lente te horen aan alle vogels die ontzettend druk waren met zingen. Wat een heerlijk geluid is dat toch! Het weer was trouwens ook perfect: het was droog, wel bewolkt wat het zonlicht iets temperde en ook waaide het nauwelijks, wat de omstandigheden heel rustig maakten. Zo niet de mensen… Er waren meer fotografen/vogelliefhebbers op het idee gekomen dit gebied te bezoeken. Zij hadden misschien wel de spullen bij zich om foto’s te maken, maar waren drukker met praten. Ik was doorgelopen naar het sluisje en daar stonden zij druk ervaringen uit te wisselen. Ik ben daarom maar iets verder gelopen en heb me kunnen vermaken met wat Kneutjes, een Grasmus en Kleine Karekieten. Terwijl ik druk was met deze heerlijke soorten, werd ik zeer verblijd met een volle ratel: er zat een Braamsluiper, in een Braam, volop te zingen! Ook dit is 1 van mijn favorieten dus ik kon mijn geluk niet op. Ik heb enkele 10-tallen foto’s van de Ratelaar gemaakt en werd toen ineens verrast door een krassend, onmiskenbaar: trr trr karre-karre-karre KRIE-KRIE-KRIE trr-trr KIE-KIE! Hij zat er echt! De babbelaars waren inmiddels vertrokken en een stuk teruggegaan en ben ik een klein stukje teruggelopen om te proberen de Grote Karekiet ook daadwerkelijk te zien, maar dat bleek toch een grotere uitdaging… Ik heb ene hele tijd stilgestaan bij de plek waarvandaan ik heb even had gehoord en hoorde en hem af en toe weer. Het was een fantastische voorstelling waarbij het geluid galmde tegen de, aan de overkant van het water liggende, bomenrij, maar ik zag hem alleen een aantal keer in een flits wanneer hij het water overstak en daar luidkeels ging zingen. Zoals gezegd: ik heb het een hele tijd geprobeerd, maar kreeg hem niet in beeld. Daarop besloot ik maar weer verder te lopen, terug richting het sluisje en nog wat verder door om te zien wat ik daar allemaal zou vinden.
Een voorbij vliegende Koekoek en een enthousiast zingende Rietgors (een vogeldag is eigenlijk niet compleet als er niet ergens een Rietgors zit te zingen…) hielden me even op, maar al snel was ik op een punt gekomen waar ik nog niet eerder geweest was. Het was een drassig gebiedje binnendijks en ik zag er al snel een koppeltje Kluten mét jong en een koppel Bergeenden. De afstand was behoorlijk, dus een mooie gelegenheid de nieuwe camera eens goed uit te proberen. Ik was zeker niet ontevreden over de resultaten en de Kluten met spiegelbeeld vond ik zelf gewoon heel mooi…
Ik wilde ook nog even naar de westkant van de Polder en ben daarom maar weer langzaamaan terug gaan wandelen. Bij het sluisje móest ik even stoppen omdat er een Kneutje prachtig zat te poseren en terwijl ik deze aan het fotograferen was, ging ook de Braamsluiper er nog eens extra mooi voor zitten. Toen ik nog verder liep hoorde ik hem weer: de Grote Karekiet. Tja, en als je dan eigenlijk speciaal voor deze zanger gekomen bent, kan het grote riet-staren weer beginnen… Maar…: deze keer kreeg ik hem in beeld! Hij zat, uiteraard, enorm verscholen en de meeste foto’s zijn daarom ook mislukt, maar ik heb hem wel gezien en weten vast te leggen! Geweldig! Nadat de Karekiet weer naar de overkant was gevlogen, ben ik weer in de auto gestapt en naar het Stoomgemaal Arkemheen (eerst het Hertog Reijnout) gereden. Ook hier vlogen weer Gierzwaluwen rond, vergezeld van Huiszwaluwen. Tja, en als deze soorten er dan rondvliegen, kan ik het niet laten ze proberen vliegend vast te leggen. En daar ben ik dus de laatste 2 uur mee bezig geweest. Er was alleen nog een korte, heel leuke, onderbreking toen er een Koekoek niet ver van me in een boompje ging zitten en ik hem eindelijk eens heel mooi kon vastleggen.
Daarmee was mijn vogel- én cameratestdag weer ten einde. Het was een zéér geslaagde dag met de Braamsluiper, Grote Karekiet, Kneutjes én Zwaluwen fraai in beeld. De vooruitzichten zijn goed, dus ik denk dat ik nog heel veel plezier kan gaan hebben van mijn nieuwe aanwinst… (Nu alleen nog een mooie groothoeklens om mooie landschapsfoto’s te maken…).
