Het was al een tijdje koud, laatste weken zelfs erg koud, maar nu lonkte de natuur toch weer om te gaan kijken of het voorjaar al begonnen was. Ik had bedacht dat het misschien leuk was naar de Bosuil op de Grebbeberg te gaan, aangezien er nog geen bladeren aan de bomen zitten en de Uil misschien daardoor extra goed te zien zou zijn. Bosuilen broeden over het algemeen ook vroeg, dus misschien waren er wel jongen?!
Ik ben er ’s ochtends rond 9 uur heengereden, dan valt het licht ook het mooist in het bos op de boom van de Bosuil. Toen ik er eenmaal aangekomen was, kon ik de boom niet meer terugvinden! Ik was op de juiste plek, maar zag het gat niet meer en daarmee natuurlijk ook de Uil niet. Na zo’n 10 minuten verdwaasd rond te hebben gelopen, ben ik iets teruggegaan naar het fietspad en daar zag ik hem weer! Ik was hem gewoon voorbij gelopen…
Maar ja, daar was de boom, maar geen Uil… Of toch wel? Toen ik goed keek, bleek hij dieper in de boom te zitten, waardoor ik hem in eerste instantie niet eens kon zien. Ik heb toch een paar foto’s gemaakt, maar mooi waren ze niet. Ik besloot daarop maar weer terug te gaan. Maar ik had nog wat tijd over en de Blauwe Kamer lag vlak bij. Dus daar maar naartoe getogen.
Nadat ik de auto had neergezet, ben ik aan het rondje begonnen maar werd al heel snel opgehouden door een aantal vogels welke in een weitje aan het foerageren waren. Het leken Grote Lijsters en met deze soort heb ik altijd moeite, dus ik wilde nu best wat tijd uitrekken om te proberen deze prachtige zanger vast te leggen (ik vind hun zang heel mooi: heel melodieus en beetje melancholiek…). Ze waren behoorlijk schuw, wat mijn vermoeden dat het Grote Lijsters zouden zijn alleen deed versterken, en ik heb flink wat foto’s gemaakt. Toen ik dacht dat ik genoeg had, ben ik weer verder gelopen richting de schuilhut. Er vlogen enkele Lepelaars en in de verte stond een Grote Zilverreiger te vissen. Op de loopbrug werd ik eerst opgehouden door ijs… Er waren ijssculptuurtjes tegen plantenstengels ontstaan en dit zag er prachtig uit. Ik kon het niet laten er ook enkele foto’s van te maken, maar werd al snel afgeleid door een Tureluurtje aan de overkant. Bij de hut bleken de Aalscholvers al weer druk in de weer hun nesten op orde te krijgen. Ze vlogen af en aan met takken wat een Blauwe Reiger blijkbaar niet meer kon aanzien en z’n kop wegstak.
Al vrij snel had ik hier ook alles wel gezien en ben ik verder gegaan met het rondje. Onder aan de dijk, in het veld, vlogen weer verschillende Lijsters, maar ook zij waren schuw. Met moeite kreeg ik er één op de foto wat een Koperwiek bleek te zijn, wat voor mij een klein kadootje was. Op de weg terug werd het beeld niet anders en kreeg ik alleen nog een Roodborstje in het vizier. Daarmee was er een eind gekomen aan een lekker ochtendje vogelen. Tenminste…
Bij thuiskomst bleken de Grote Lijsters helemaal geen Grote Lijsters te zijn. Het waren toch Zanglijsters… Ook leuk, maar deze hadden zich al wel eerder eens goed laten zien. Moet ik toch nog even geduld hebben met de Grote Lijster…
