Tja, als één van de hutten de Multisoortenhut wordt genoemd, kun je toch niet anders dan deze een keer bezoeken?
Ik had al vaak op de site van Glenn Vermeersch gezien dat er heel veel mooie foto’s vandaan kwamen en inderdaad ook van heel veel soorten.
In de wintertijd is het aantal natuurlijk lager, maar een aantal daarvan niet minder interessant. Bij deze hut wordt namelijk bijna altijd wel een Waterral gefotografeerd en ook komen er heel fraaie opnamen van IJsvogels in de meest prachtige poses. Ik had helaas weinig tijd in deze maanden, maar 19 december was het eindelijk zo ver en zat ik om kwart over 6 in de auto op weg naar Vlaanderen!
De instructies van Glenn waren duidelijk: ik moest om 8 uur bij hem zijn en daar het voer en de visjes (!?) ophalen. Vandaar met de auto nog een kwartiertje en dan was je bij de hut en konden de multisoorten komen! De visjes bleken voor een aquarium te zijn dat midden voor de hut stond en waar de IJsvogels hun duiken in demonstreerden. Je kunt hier van denken wat je wilt: het is niet echt, ze worden gelokt, maar in mijn optiek is het niet anders dan het andere voer wat je bij deze hutten strooit waar de vogels op af moeten komen. Het helpt eigenlijk alleen maar er zeker van te zijn waar ze zullen duiken, wat anders lastig wordt aangezien de vijver zo’n 85 meter lang is…
Toen ik over het pad richting de hut liep en er bijna was, struikelde ik al bijna over een Waterral en vloog de IJsvogel om m’n oren. Het was nog niet eens licht en het was al begonnen! Snel heb ik de visjes in het aquarium gegoten en het andere voer gestrooid en ben ik snel in de hut gaan zitten in afwachting van wat zou komen. Door de grote spiegelruit aan de voorkant van de hut heb je zicht op de grote plas en het riet aan weerskanten. Aan de linker zijde is ook een een spiegelruit met uitzicht over de kleine vijver waar de bos-/akkervogels kunnen komen. Boven de ruit zit ook nog een opening om zonder glas te kunnen fotograferen, maar daar val je wel heel erg op, dus dat heb ik eigenlijk niet geprobeerd. Dan zit er aan de rechterkant ook nog een opening met zicht op een moerasachtig stukje met wat riet waar ik de Waterral ook een keer kort heb gezien. Het licht was daarvoor alleen niet zo gunstig, dus heb ik van daar geen foto’s gemaakt.
De Waterral verscheen al snel weer. Na een uur had ik hem er al heel mooi op en was de missie dus eigenlijk al geslaagd, maar ik had ook nog 12 vissies… Al heel snel nadat de Waterral voor de hut was beginnen te paraderen, kwam ook de IJsvogel kijken of er wat te halen viel. Helaas begon zij met, voor mij te weinig licht, te demonstreren dat ze ook prima uit een bak kon vissen en liet dat dus verschillende keren zien. Verder was ze veel tijd bezig onder veel gepiep een concurrent te verdrijven, welke ik in de middag dan ook niet meer gezien heb. In de middag bleef ook de Waterral weg, maar bleef de IJsvogel nog wel geregeld komen en heb ik het nodige kunnen experimenteren met duik-opnamen, maar natuurlijk ook de standaard, maar daarom niet minder mooie, IJsvogel-met-vis foto’s kunnen maken.
Het multisoorten karakter van de hut was wel wat beperkt: 8 soorten, nauwelijks multi, maar ik was toch druk doordat ik mijn aandacht moest verdelen over de 2 ramen/vijvers en 2 camera’s. Om bij afwezigheid van de IJsvogel toch nog wat foto’s te kunnen maken, heb ik mij kunnen richten op een koppeltje Merels en een 3-tal Waterhoentjes. Bij de kleine vijver zaten verschillende Vinken en Groenlingen, maar opnamen heb ik alleen van een Roodborstje, Holenduif en een Heggenmus. Een Winterkoninkje pikte ook nog even een wormpje mee en daarmee had ik ze allemaal.
De IJsvogel in volle actie!
Aan weerszijden van het aquarium stonden takken in het water van waar af de IJsvogel haar duiken naar de visjes deed. Wanneer ze ging duiken, vloog ze eerst een stukje omhoog om als een pijl naar beneden te duiken. Met de autofocus was dit niet bij te houden dus nam ik een focuspunt halverwege de bak en begon met afdrukken op het moment dat de duik ingezet werd. Zo heb ik een hele reeks, minder geslaagde, foto’s gemaakt, afgewisseld met opnamen van het visje dat verorberd werd. Halverwege de middag viel het linker takje om, waardoor het IJsvogeltje een beetje in de war raakte. Maar toen ze de situatie doorhad, veranderde haar tactiek en begon ze biddend boven de bak om zich dan te laten vallen. Dit bidden lukte nog net met de autofocus met de grote camera en met de kleine lens maakte ik opnamen op een vooraf ingesteld punt in de hoop dat er iets scherp zou zijn. Gelukkig zat ook in dit experiment wel wat toonbaars, zodat ik bij het laatste licht tevreden weer kon vertrekken.
Ik heb weer een heerlijke dag gehad in één van de hutten van Glenn Vermeersch. Het waren misschien geen multisoorten, maar met een mooie Waterral en mooie IJsvogel opnamen ben ik al heel tevreden. Ik hoop dat ik in het voorjaar nog een keer gebruik kan maken van deze hut en misschien nog wat andere soorten vast kan leggen op deze bijzondere plek…!
Addendum: Met de laatste foto van de biddende IJsvogel ben ik in de prijzen gevallen! Een meesterlijke nabewerking van Glenn heeft ervoor gezorgd dat hij binnen diens site in de prijzen viel. Heel hartelijk dank hiervoor!
http://glennvermeersch.be/wedstrijd.html