Na bijna 2 maanden pauze begon het weer behoorlijk te jeuken. Ik wilde heel graag weer eens naar buiten en had bedacht weer eens naar de Plassen te gaan. Dat was sowieso al weer een half jaar geleden en ik hoopte dat de trek van de steltlopertjes begonnen zou zijn en er leuke soorten in het Oostvaardersveld te zien zouden zijn. Het weer beloofde ook aardig te worden, dus ik moest maar eens gaan!
Natuurlijk deed ik eerst de Arkemheense Polder aan. De Zwaluwen zouden zich zo langzamerhand wel aan het opmaken zijn voor hun reis naar het zuiden en misschien zou ik de Huiszwaluwen nog even kunnen zien. Links van de weg de polder in, kwam ik heel weinig tegen. Bij een boerderij waar altijd Zwaluwen zitten, zaten ze inderdaad ook, maar ik kreeg geen gelegenheid ze ergens mooi vast te leggen. Bij het gemaal was het niet anders en ik besloot de weg over te steken en de rechterkant te gaan bekijken.
Daar zag ik al snel dat er nog heel wat Zwaluwen zaten, Boeren- en Huis-, maar ook nu weinig gelegenheid. Ik heb de weg richting snelweg afgereden om daar een kop koffie te pakken, om daarna maar naar de Oostvaardersplassen te gaan. Ik had de koffie net ingeschonken en daar verschenen ineens, uit het niets, tientallen Boerenzwaluwen. Ik kreeg nauwelijks de gelegenheid om te drinken in een poging de Zwaluwtjes in allerlei verschillende poses vast te leggen, waarbij ik na een tijdje bedacht had vliegbeelden te maken, wat wel een uitdaging was onder de betrekkelijke lichtomstandigheden. Terwijl ik daar mee bezig was, hoorde ik een heel mooi Wroh Wroh en wist meteen dat er een Raaf in de buurt zat. Het bleek er allen niet 1 te zijn maar 2 die wat verderop, achter elkaar, voorbij vlogen. Dat was wel een heel leuke “bijvangst”. Zeker ook omdat ze zo’n mooi geluid erbij maakten. Toen ik uiteindelijk toch aardig tevreden was met alle resultaten, ben ik weer langzaam terug gereden om naar de Oostvaardersplassen te gaan.
Op de t-splitsing zag ik weer aardig wat Huiszwaluwen, in de buurt staan verschillende boerderijen waar ze broeden, en tot mijn grote verbazing en verrukking landden ze bij het zelfde plasje langs de weg om modder te pakken, als waar ik ze 4 jaar geleden ook gezien had, maar toen onder zeer slechte lichtomstandigheden, zodat mooie foto’s maken toen eigenlijk niet ging. De omstandigheden waren nu stukken beter en ik kon de auto ook goed neerzetten, waardoor ik eindelijk eens de foto’s kon maken van deze prachtige soort, als waar ik al heel lang op hoop. Wat alleen een klein beetje jammer was, was dat ze natuurlijk hun mooiste verenpak niet meer droegen en die prachtige blauw/zwarte metaalglans minder te zien was. Ook kwamen er met name juvenielen (meer bruin in het verenpak) bij het plasje, wat leuk is, maar ik vind dat blauw zo mooi… Volgend voorjaar zoek ik hetzelfde plasje weer op…
Terwijl ik daar stond zag ik in de verte ineens een hoop onrust onder de Zwaluwen en andere vogels. Toen ik goed keek, zag ik dat er een Boomvalk druk aan het jagen was en alles opjoeg! Wat een schouwspel! Helaas was de afstand erg groot, maar na enkele mislukte aanvallen, vertrok de Boomvalk weer en vloog iets meer naar mij, zodat hij in ieder geval kon worden afgebeeld in de lijst van vandaag. Wat een prachtige dieren zijn het toch!
Na dit intermezzo ben ik eindelijk verder gereden naar de Plassen. Als eerste doe ik tegenwoordig de schuilhut de Oeverloper aan, niet alleen omdat het de eerste is die je tegenkomt (en er niet zo ver voor hoeft te lopen…), maar zeker ook omdat het een hut met potentie is en ik altijd hoop dat er wat steltlopertjes zullen zitten.
Toen ik een blik door 1 van de (veel te kleine) kijkgleuven wierp, vloog er meteen een IJsvogeltje weg. Heel jammer natuurlijk en zeker ééntje die ik hier niet verwacht had. Misschien wilde hij terugkomen… Verder zaten er verschillende Eenden, maar daar bleef het wel bij. Het weer werd er ook niet beter op en ik bedacht maar naar de Poelruiter te lopen, aan de overkant van de Praamweg, voordat het te nat zou gaan worden. Een jonge Blauwborst hield me nog even op, waarna ik naar de andere hut kon gaan. Er zaten verschillende fotografen te wachten op een IJsvogel en het bleken écht allemaal kenners van IJsvogels tot Steltkluten, tot Visarenden… Maar goed, als het dan maar niet voor niets zou zijn.
Het weer werd nog slechter: enorm harde wind en regenbuien joegen over de plassen en de vogels bleven ineengedoken op afstand. Door de harde wind gingen de buien wel weer snel voorbij en klaarde het weer iets op. De wind bleef, maar het was weer droog. Direct bleek dat de gelegenheid voor de IJsvogel te zijn om zich te laten zien. Hij ging in het riet links van de hut zitten en dook vanaf daar een aantal keer het water in. 1 Keertje had hij succes. Er kwamen verschillende fotomomenten en het was leuk om hem vanaf deze hut een keer anders op de foto te krijgen als op het bekende stokje. Na een tijdje vloog hij naar de rechterkant waar hij meer verscholen in het riet kwam te zitten, maar het me lukte om een sfeervol plaatje te maken van de IJsvogel in het riet.
Daarna ben ik weer in de auto gestapt om naar de Krakeend te gaan. Omdat deze hut wat verder lopen is, doe ik hem niet altijd aan, maar soms zitten er leuke vogels en loont het de moeite. Het was ondertussen weer redelijk zonnig geworden, wat de Vlinders de lucht in dreef (ondanks de harde wind), waardoor het een kleurig gefladder was in de bloemenrijken velden op weg naar de schuilhut. Ik had mijn 2de camera meegenomen met mijn “telescoop”lens waar ook een macro-stand opzit om misschien wat later te proberen een aantal vlinders vast te leggen.
In de Krakeend zat een mede-vogelaar waar ik al eerder, in de Oeverloper, mee gesproken had (hij had me geattendeerd op het gebied “het Harderbroek” wat ook heel interessant kan zijn, zeker in het voorjaar). Nu wees hij me op een aantal Steltkluutjes die voor de hut zaten. Ik had deze soort eerder voor deze hut gezien, maar toen vanaf de Poelruiter en dus op grote afstand, nu stonden ze op maar een paar meter! Het waren 2 volwassenen en 3 jongen. De jongen waren redelijk actief en liepen wat rond, de oudere stonden stil en (deden alsof ze) sliepen. Toch kon ik verschillende foto’s maken en kon ik weer een nieuwe soort aan mijn fotolijst toevoegen. Verder liepen er op het eilandje voor de hut kieviten rond, verschillende Eenden en een Oeverlopertje (bij de verkeerde hut dus…). Aan het einde van mijn bezoek vloog er nog een Lepelaar naar de andere kant van de hut en ging daar enthousiast aan het foerageren.
Aangezien ik nog naar het grote gebied van de plassen wilde, ben ik weer gegaan en ben teruggelopen naar de auto, terwijl ik met beide camera’s een 3tal Vlinders kon fotograferen en een Buizerd die al luid roepend overvloog.
De wind leek nog meer toegenomen en dat maakte het bezoek aan laatste gebied er niet aangenamer op. Om een lang verhaal kort te maken: tot aan Wigbels Eiland zag en hoorde ik niets en in de hut heb ik alleen nog wat tijd besteed aan een nestje Boerenzwaluwen. Ik heb verschillende foto’s gemaakt en wat filmpjes en ben toen weer teruggegaan. Het Wilgenbos, of wat er nog van over is, was wel mooi, gehuld in gele bloemen, maar de wind begon ik zat te worden en ik ben daarom weer naar de auto gelopen en naar huis gegaan.
Natuurlijk was het weer heerlijk om buiten te zijn en weer bezig te zijn vogels te vinden én vast te leggen. Het was ook zeer geslaagd met de Zwaluwen, IJsvogel en Steltkluutjes. En het experiment met de kleine lens was best wel geslaagd, dus ik kwam zeer tevreden weer thuis!
