In mei zijn we nog echt op vakantie geweest, en in september nog wat vrij opgenomen om er ook dan nog even tussenuit te gaan. De Wadden is één van onze favoriete bestemmingen en Ameland is in ieder geval mijn favoriete eiland. Daarom hebben we besloten een lang weekend naar Ameland te gaan. Er was alleen wel een maar: we gingen met het gezin en daarom zou ik niet de hele tijd bezig kunnen zijn met vogelen. We hadden het volgende bedacht: aangezien we met 2 auto’s moesten gaan, zou ik met de eerste boot gaan wat redelijk haalbaar was en op maandag met de laatste boot terug, zodat ik die 2 dagen in z’n geheel aan het vogelen zou kunnen besteden.
Op vrijdag 9 september vertrok ik rond half 8 richting Holwerd om de boot van 10 uur te kunnen halen. De reis verliep voorspoedig en ik was rond half 10 bij de boot. Er was dus nog wat tijd om meteen met het vogelen te beginnen en ik heb het wad afgezocht naar vogeltjes en vond zodoende een groepje Kleine Strandlopers dat druk aan het foerageren was. Een nieuwe soort! (al had ik er wel de hulp van een app voor nodig die ik in 2016 nog niet had: Obsidentify. Ik twijfelde of ik de vogels wel goed geïdentificeerd had en de app gaf toen het antwoord: Kleine Strandloper. 16-08-2023) Eén ding was alleen wat lastig en dat bleek een lastigheid voor de rest van de dag en ook de maandag toen ik weer ging vetrekken: er was enorm veel zon. Ik wet dat het klinkt alsof het ook nooit goed is, maar voor fotograferen was het dat ook niet. De andere 2 dagen hebben we met z’n allen daardoor heerlijk naar het strand gekund en dergelijke, maar vogelen…
Aangekomen op het eiland heb ik eerst weer een kaart gehaald en ben direct van start gegaan. Helaas bleek dat ze druk bezig waren de dijk aan de Waddenkant te verhogen en verstevigen, waardoor de Waddenkust niet te bereiken was, op een paar plekken na. Ik heb me daarom in eerste instantie geconcentreerd op de polder waar ik toch al snel één van mijn favoriete vogels tegenkwam, de Tapuit. Natuurlijk uit z’n broedkleed, maar nog steeds mooi om te zien. Op een andere plek in de polder lag een watertje waaromheen tientallen vogels zaten zoals Meerkoeten, Kieviten en een Goudplevier. Daar moest ik natuurlijk ook even voor stoppen, waarna ik doorgereden ben naar de noordkant van het eiland, m’n fiets uit de auto heb ik geladen en ik verder te fiets ben gegaan.
Van een eerder bezoek aan Ameland herinnerde ik me nog een observatiehut in de Lange Duinen in de noordwestkant van het eiland. Ik ben er naar toe gereden en had een mooi uitzicht over een grote plas in de duinen. Er zaten enorm veel Kleine Mantelmeeuwen, Zilvermeeuwen enkele Wilde Eenden en een paar Dodaarsjes (toen ik zelf weer eens wat verhalen aan het lezen en de foto’s aan het bekijken was, zag ik iets vreemds. Ik had een vogel “Dodaars” genoemd, maar ik twijfelde wel heel sterk of het er 1 was. Een app (die ik in 2016 nog niet had) gaf de uitkomst: het bleek een Geoorde Fuut te zijn! Ik heb de naam gecorrigeerd en daarmee mijn fout van toen hersteld… 19-08-2023). Gelukkig werkte de zon nu mee, ik had hem in de rug, waardoor de verschillende vogels prachtig in het licht zaten. Ik had het na een tijdje wel gezien en ben te voet verder doorgelopen naar de Noordzee en kwam uit bij het Groene Strand. Ook hier trof ik weer een Tapuit (in een mooiere setting, maar wel lastiger omdat ik mijn blikken schuilhut had moeten verlaten). In de verte zag ik verschillende Bruine Kiekendieven en een Buizerd boven de grote vluchten vogels cirkelen. Af en toe kwam er zo’n Kiekendief lager, maar nooit dichtbij, misschien als hij z’n prooi gevonden had.
Weer terug bij de fiets en ik verder in oostelijke richting waar ik uitkwam bij het strand bij Paal 7. Op borden werd gewaarschuwd voor drijfzand, maar gelukkig heb ik daar weinig van gemerkt. Wel zag ik een grote plas op het strand waar grote vluchten vogels zaten en door hun geluid werd ik helemaal blij. Het bleken Grote Sterns te zijn en het waren er veel! Blijkbaar hadden ze in de plas voldoende voedsel want er werd volop gebeden en gedoken en een enkele keer zag ik een dier met een visje naar boven komen. Ik heb een hele tijd naar dit spektakel staan kijken en me volop kunnen storten op het maken van vliegbeelden en duikende vogels. Toen ik dacht even genoeg te hebben en verder keek, zag ik meer in het drijfzandgebied wat strandlopertjes. Dit bleken Bontbekjes te zijn, een Steenloper en een Rosse Grutto. Aan de andere kant van de plas zaten nog wat Drieteentjes en zo had ik toch alweer een heel leuke lijst gezien en weten vast te leggen. Nog even ben ik weer bezig gegaan met de Grote Sternen, waarbij het licht nu juist enorm meewerkte, en ben daarna weer op de fiets gestapt en naar ons huisje gereden. Mijn gezin kwam nog wat later, aangezien de boot meer dan een uur vertraging had, maar ’s avonds zaten we lekker aan de frietjes en had ik een heel intensieve, maar ook heel leuke vogeldag gehad.
De 2 daarop volgende dagen heb ik me ingehouden en heb lekker van het prachtige weer en het heerlijke gezelschap genoten. Maar toch… Toen we op een bepaald moment op het strand liepen, viel me een vogel op het water op. Als eerste heb ik een foto et m’n telefoon gemaakt, als bewijsplaatje, om daarna snel een nader toestel te halen om betere foto’s te maken. Want wat bleek: er zwom een Zwarte Zee-eend vlak onder de kust. Met onze compact camera heb ik toen enkele foto’s gemaakt die best aardig waren en die ik dus met trots hier ook laat zien. Zo’n kans moet je niet laten lopen!
Maandag de 12de gingen we weer naar huis. Omdat ik de laatste boot zou nemen had ik een paar uurtjes over en heb ik juist de oostkant van het eiland bezocht, met natuurlijk als bestemming het Oerd. Het was nog steeds ontzettend zonnig wat de omstandigheden bij het Oerd er niet beter op maakte. Er leek weinig tot niets te zitten, maar ik ben toch naar het uitzichtpunten gefietst en heb er een wandeling gemaakt.
Toen de omstandigheden beter leken om naar het Noordzeestrand te gaan, heb ik dat gedaan en ben daar een stukje het strand opgegaan. In de verte zag een groepje Drieteenstrandlopers aankomen en heel voorzichtig heb ik ze steeds een beetje genaderd. Toen ik een acceptabele afstand had gekregen leken ook zij zich behoorlijk op hun gemak te voelen en leken een middagdutje te willen gaan doen. Enkele mensen met een hond verstoorde dit voor ze en ze vertrokken, waarna ik ook maar gegaan ben. Nog net voordat ik bij de boot aankwam, heb ik een stukje polder door gekoerst en vond nog een Torenvalkje en Kneutje.
Ik heb daarna mijn spullen maar ingepakt en ben naar de boot gereden. Ik heb geen pogingen meer ondernomen om vanaf de boot wat e fotograferen. Op de heenweg had ik al gemerkt dat mensen het maar wat vreemd vinden wanneer je met zo’n camera het dek opklimt en probeert te fotograferen en hebben het idee dat er opmerkingen over gemaakt moeten worden… Het was alleen niet zo heel erg, want ik zag eigenlijk niets bijzonders vanaf de boot.
Eenmaal aan de overkant heb ik de terugweg weer aanvaard en kwam moe maar voldaan weer thuis.
We hebben een heerlijk weekend gehad. Misschien was het niet het meest vogelrijke weekend, maar van een aantal soorten heb ik toch heel aardige plaatjes kunnen maken. Anders was het in ieder geval weer heerlijk om een tijdje op één van de eilanden te zijn, want dat is het eigenlijk altijd!
