mei 2016
We zitten nog niet vast aan de schoolvakanties, dus voor nu konden we nog een keertje buiten het seizoen op vakantie. Dus: op naar Frankrijk, op naar La Chassagne!
We waren een weekje vroeger dan vorig jaar, maar ik had niet gedacht dat dit veel zou schelen voor de vogels. Misschien dat ze zelfs nog een beetje meer in de balts zouden zitten en zich al mooi zingend zouden manifesteren.
De eerste dag was natuurlijk weer een beetje wennen in en om de camping waarbij een Zwarte Roodstaart zich aardig liet zien boven op het dak van de stal. Opvallend was wel dat dit, net als vorig jaar, een minder mooi gekleurd mannetje was. Het mannetje van het eerste uur, mooi zwart en grijs, heb ik niet meer gezien sinds ons eerste bezoek… De tweede dag heb ik maar direct weer een bekend rondje gemaakt. Ik was goed en wel 25m onderweg toen ik al een heel mooie Buizerd langs het weggetje zag zitten. Toen ik stopte bleef hij zelfs zitten, ook toen ik wat dichterbij kwam. Hierdoor kon ik dit prachtige exemplaar heel mooi afbeelden.
Ik vervolgde mijn rondje en zag tot m’n verbazing helemaal niks verder. Aan de andere kant van het beekje, La Veauce, waar ik vorig jaar mijn eerste Grauwe Klauwieren nog had gezien, zat nu helemaal niets. Een schuchter Roodborsttapuitje was het enige dat ik zag. Ik besloot dan maar weer richting de camping te gaan waarbij ik langs een heggetje kwam waar vorig jaar onder andere een, zoals ik nu weet, Orpheusspotvogel zat. Ik stopte dus maar even en tot mijn grote verbazing zat er een Cirlgors toilet te maken! Meteen de eerste dag was het raak! Toen er ook nog een Roodborsttapuit mannetje heel mooi kwam zitten, kreeg ik weer een beetje hoop en ben het rondje nog een keer gaan rijden. Nu kwam ik nog Puttertjes tegen en een koppeltje Torenvalken waarvan het mannetje best even wilde poseren. Daar bleef het verder bij en ik nam me voor de volgende ochtend het meteen weer te gaan proberen. De weersvoorspelling was niet zo gunstig, dus als het ’s ochtends nog droog zou zijn…
Het was inderdaad droog dus ben ik snel gegaan. De buien hingen alweer in de lucht, dus ik wist niet hoeveel tijd ik zou hebben. Ik ging La Veauce weer over en zag op een akker, vanuit m’n ooghoek iets bewegen. Direct gestopt en ik stond, min of meer, oog in oog met een Rode Patrijs! Ik had deze prachtige vogel 1 keer eerder gezien in Schotland waarbij ik geen gelegenheid had te fotograferen, nu was die gelegenheid er volop. Hij bleef aardig in de buurt, zodat ik hem in verschillende poses kon vastleggen. Ik ben weer verder gegaan, het begon langzaam te druppelen wat te zien is bij de Gele Kwikstaart, en toch eens een ander weggetje ingeslagen. Tot mijn grote verbazing kwam ik een tweede Rode Patrijs tegen. Deze soort houdt zeker van regenweer en komt alleen dan tevoorschijn…
Vanwege het weer en andere bezigheden, ben ik daarna een aantal dagen niet weggeweest. 15 Mei ben ik in de ochtend gegaan en kwam alweer een nieuwe, fotografie, soort tegen. Op bijna precies dezelfde plek als waar ik er vorig jaar ook ééntje zag, zat nu weer een Zomertortel. Ik hoorde ze vrij veel overal om ons heen, maar had hem deze vakantie nog niet gezien. Ook nu zag ik hem in de ochtendsessie over het weggetje scharrelen, maar deze keer lukte het dus wel om het vast te leggen. Daarna heb ik hem de verdere vakantie ook niet meer gezien (gelukkig nog wel regelmatig gehoord). Verder het bekende rondje gereden, alleen nu niet via Vicq teruggereden, maar de weg overgestoken en eens langs een ander weggetje gereden. Dat was een goede zet! In een heg hoorde ik het bekende zingen van een Spotvogel, een soort die ik heel graag een keer zou willen fotograferen, dus ik besloot de auto stil te zetten en te wachten of hij misschien bij me in de buurt zou komen. En hij deed het ook nog! Toen ik ook nog een Cirlgors in de verte hoorde zingen, en vanaf heel grote afstand kon vastleggen, leek het wel compleet. Omdat ik ook niet al te ver weg een Nachtegaal hoorde zingen, ben ik ook daar nog naar opzoek geweest, maar deze kreeg ik niet in beeld, heel erg helaas, maar de tocht was weer geslaagd! Bij de camping vloog op grote hoogte ook nog een Zwarte Wouw over en toen kon ik op m’n gemak de resultaten gaan bekijken.
Bij de Spotvogel begon ik ineens te twijfelen. Het was onmiskenbaar een Spotvogel, maar hij leek anders… Toch Petersons er dus maar even op nageslagen en wat bleek: De Spotvogel komt eigenlijk niet voor in deze streek van Frankrijk. De “Hippolais icterina” komt verder naar het noorden voor, de soort die deze soort hier vervangt is de “Hippolais polyglotta”, ofwel Orpheusspotvogel! Hetgeen waardoor ik ben gaan twijfelen was de kleur van de poten. De enige Spotvogel die ik ooit gefotografeerd heb, was op de Lemelerberg en had blauwe pootjes. Deze had bruin/grijze. Ook zou zijn zang veel “musachtige” geluiden bevatten, wat zeker zo was. Ik was er dus uit: het is een Orpheusspotvogel.
De volgende ochtend weer op de camping me bezig kunnen houden met vliegende Buizerds en ’s middags weer naar de haag gereden. Nu kreeg ik veel meer gelegenheid het koppeltje te fotograferen, eventjes gestoord door een (wel weer mooie) Zwarte Roodstaart. Ik ben weer teruggereden in de tegengestelde richting als ik normaal deed en bij de weiden waar ik vorig jaar de Grauwe Klauwieren had gezien, zat er nu weer ééntje! Waar hij zich verstopt had weet ik niet, maar de prachtige vogel was terug!
De volgende dag weer, kort, vroeg naar buiten. Ik had aan het begin van het weggetje vanaf de camping regelmatig 2 Grasmussen horen zingen. Ik had er al eens op 1 meter vandaan gestaan, zo leek het, maar kreeg hem maar niet te zien. Vandaag wel. Helaas niet zingend zoals ik al heel lang wil, maar nog steeds heel mooi. Voor de laatste keer deze vakantie ben ik weer naar de haag gereden en weer zat de Orpheusspotvogel er, nu in gezelschap van een Puttertje.
Ik ben er daarna niet meer vaak op uit kunnen gaan. Het weer leende zich er regelmatig niet voor, of we hadden andere dagbestedingen. Eén van de laatste dagen cirkelden er weer veel roofvogels over waarvan er ééntje een Rode Wouw bleek te zijn. Ook kwam ik op een klein rondje een heel enthousiast zingende Orpheus tegen. Van hem heb ik een aantal filmpjes kunnen maken en een actiefoto, volop zingend. En daarmee was het vogelen deze vakantie weer gedaan.
Een Ringelrups en 2 Muurhagedissen (op de vensterbank voor het raam van ons appartement) waren de laatste dieren die ik heb vastgelegd.
Weer hebben we een heerlijke vakantie gehad. Helaas lukte niet om een aantal verwachte/bekende soorten fotograferen, zoals de Nachtegaal, die ik ook minder gehoord heb als vorig jaar, of de Wielewaal waarvan ik het geluid wel heb en zelfs 1 boom had gevonden waar ze elke keer te horen waren, maar niet te zien… Of de Kwartel die ik zag toen we onderweg waren naar een brocante, geen fotospullen bij me…
Maar ik heb toch ook weer nieuwe soorten kunnen vastleggen en bekende soorten opnieuw, en vaak mooier dan eerdere keren kunnen fotograferen.
Het blijft een fantastische plek om heen te gaan en ik hoop dat we dat dus nog wel eens zullen doen!
