15 maart
Arie en ik hadden vandaag onze jaarlijkse tocht naar zee. We hebben het eens een andere invulling gegeven als gebruikelijk. We zijn al een aantal keer naar Zuid-Holland en Zeeland geweest, vandaag hebben we de Zuidpier bij IJmuiden bezocht en daarna zijn we naar het Nationaal Park Zuid-Kennemerand gereden en hebben een wandeling gemaakt in de hoop Wisenten te zien.
Onze eerste stop was dus de Zuidpier. Het lijkt een vreemde locatie om vogels te gaan kijken, wat het dus juist niet is. De pier is ongeveer 3 1/2 km lang en strekt zo’n beetje 2 km de Noordzee in. Hierdoor is het soms voor trekkende vogels het eerste land wat ze zien en gebruiken ze het om te rusten. Hierdoor zijn er tijdens de trek leuke soorten te zien. Ook is het een beetje het idee: als de zeevogels niet naar ons toe komen, komen wij wel naar de zeevogels. Zeker met gunstige (westen) wind zouden er mooie vogels te zien moeten zijn die normaal verder op zee leven.
Maar om dat alles te zien, moesten we dus eerst een wandeling van zo’n 3 1/2 km maken om bij de vogels in de buurt te komen.
Het eerste, echter, wat we zagen was een Zeehond. Het was een vreemd gezicht: waarschijnlijk lag hij te slapen en deed dit door verticaal in het water te hangen waarbij alleen zijn kop te zien was.
Een soort waar ik op hoopte was de Oeverpieper. Toen we de pier net opgelopen waren, zag ik er een aantal vliegen. Ze vlogen de pier op en dus hoopte ik dat ik ze verderop wel tegen zou komen. Maar het duurde maar en duurde maar…
De eerste vogels die ik kon fotograferen was een Steenloper, wat je eigenlijk ook niet anders zou verwachten. Even daarna gevolgd door een Paarse Strandloper wat ik elke keer weer een heel fraaie vogel vind.
Iets daarna zagen we aan de havenzijde weer een Zeehond. Deze lag te rusten op de basaltblokken en ik kon hem aardig benaderen en zeer geslaagde foto’s van dit prachtige dier maken.
We zijn de pier helemaal afgelopen en kwamen daarbij weer Paarse Strandlopers en een Bonte Strandloper tegen. Ook vloog er af en toe een Oeverpieper op, maar ze wilden maar niet in het zicht gaan zitten.
Daar aan het einde van de pier zagen we prachtige donkere luchten en omdat het heel hard waaide, was de zee ruig en golvend. Helaas stond de wind verkeerd, waardoor we geen interessante zeevogels hebben kunnen zien.
We besloten dan ook maar om weer langzaam richting de auto te gaan toen opeens, ongeveer halverwege de pier, de Oeverpiepers letterlijk in beeld verschenen. Nu gingen ze wel op steeds mooiere plekken zitten en kreeg ik ze eindelijk mooi afgebeeld. Zo bleek de tocht van 7 km toch zeker niet voor niks!
Op het strand aan het begin van de pier liepen ook nog grote groepen waadertjes. De meeste bleken Drieteenstrandlopertjes wat ook ontzettend leuke vogeltjes zijn. Ik kreeg een foto welke me deed denken aan onze reis naar Schotland waar ik de Drietenen in zomerdracht heb kunnen fotograferen. Na een tocht langs de haven, waar we niks meer zagen, zijn we naar de Kennemerduinen gereden in de hoop Wisenten, de Europese Bizons, te zien.
We zijn eerst naar het bezoekerscentrum gereden en vandaar zijn we het gebied ingelopen. Als eerste kom je bij een soort dal waar een watertje doorheen loopt en er zaten dan ook, natuurlijk, een heleboel Grauwe Ganzen. Iets leuker vond ik het dat we een Dodaarsje zagen in het beekje en een Kuifeend die zich heel goed liet benaderen.
We zijn uiteindelijk helemaal doorgelopen naar het Wisenten-uitzichtpunt, wat een prachtige plek was, maar zijn naam niet helemaal eer aan deed… Er was helaas geen Wisent te zien. Wel zat er een Goudvink, wat nooit een straf is om naar te kijken, en vloog er een Havik over. En natuurlijk zaten er…Grauwe Ganzen…
Verder was het rustig en zijn we weer door dit prachtige, rustige Duin/Bos natuurgebied naar de auto gelopen en hebben we de rit naar huis weer gemaakt.
Het was een heerlijke dag, letterlijk flink uitgewaaid door een helaas verkeerd staande wind, en zeker de moeite waard om nog eens te bezoeken. Dan doen we het alleen met Westenwind…
