browser icon
You are using an insecure version of your web browser. Please update your browser!
Using an outdated browser makes your computer unsafe. For a safer, faster, more enjoyable user experience, please update your browser today or try a newer browser.

Ede 7 februari

Posted by on 7 februari 2016

7 februari

Voor de 4de winter ben ik druk bezig het de vogels wat makkelijker te maken. Bij een soort tuinder haal ik 25kg zakken strooivoer en natuurlijk heb ik ook de nodige vetbollen en pindakaaspotten. Hierdoor wemelt het dan ook regelmatig van de vogels in onze tuin, met af en toe hele leuke.
Zo hebben we al Geelgorzen en Appelvinken gehad. Goudvinken, Groenlingen en Huismussen. Maar ook een Ringmus, Koperwiek, Kuifmees en Zwarte Mees.
Kortom veel leuke vogels en erg leuk om het allemaal te bekijken als ik thuis ben. Als ik thuis ben…
Op een zondag was ik even weg en kregen we een berichtje dat er een Sperwer in de tuin zat. Lachend zei ik al hoe grappig dat was, tot er een telefoontje kwam dat er écht een Sperwer in de tuin zat. We zijn toen snel naar huis gereden en daar bleek inderdaad een Sperwer vrouwtje een Torteltje geslagen te hebben. Onze tuin zag inmiddels wit van de veren en ze was nog steeds druk haar prooi te ontleden.
Ik heb wel eens gehoord dat wanneer een roofvogel zich eenmaal veilig voelt wanneer ze een prooi hebben, ze niet meer zo snel te storen zijn.
En dat bleek. Ze heeft uiteindelijk 2 1/2 uur in onze tuin gezeten en de Duif bijna helemaal opgegeten. Ik was daardoor volop in de gelegenheid foto’s te maken, wat helaas wel door glas moest waardoor de kwaliteit wel ietsje minder was, en heb eindelijk de plaatjes kunnen maken waar stiekem al 4 winters lang op hoopte.

Het restant van het Torteltje

Na haar eet-sessie, pakte ze het restant op en vloog ermee naar de rozenboog waar ze het in vastlegde. Dat gedrag kende ik niet en ik wist niet goed wat we ermee zouden moeten doen. Met het idee dat ze het misschien de volgende dag wel zou komen opmaken, hebben we het even laten liggen.
De volgende ochtend was ze al even niet geweest en besloot ik het maar weg te halen (zo een fris gezicht was het nou ook weer niet…).

De volgende ochtend: haar 2de bezoek. Waar is m’n eten?

Nog geen kwartier later was de dame toch weer terug! Het was duidelijk dat ze op zoek was naar haar prooi en ze ging alle plekken langs waar ze had zitten eten. Toen ze weer vertrokken was, heb ik het snel weer teruggelegd. Maar daar trapte ze dus niet in. Ze kwam wel weer terug, keek weer naar de prooi en vertrok. Ik denk met het idee dat ze niet wenste voor de gek gehouden te worden!
Al met al had ik de plaatjes waarop ik gehoopt had en hebben we, naar mijn idee, een heel bijzondere zonmiddag besteding gehad!