5 mei
De Fluiter. Ook dit is een soort waarvan ik elk jaar een missie maak om hem te vinden en zo mooi mogelijk vast te leggen. Misschien zelfs zijn prachtige zang gevangen in een filmpje?
Daarom had ik besloten weer eens door de Hoge Veluwe te rijden, ondanks dat het een jaar eerder niet gelukt was. Om 8 uur stond ik weer aan de poort en kon de zoektocht beginnen. Tegen beter weten in, ben ik precies hetzelfde rondje gaan rijden en ben gestopt op alle dezelfde plaatsen. Eerst bij het Berkenbosje waar ook dit jaar de Fluiter uitblonk in afwezigheid. Daarna naar de familie Zwarte Specht welke ook dit jaar net even bij de buren op bezoek was…
De (zang van de) Fluiter!
Ik besloot dus maar naar het “Bosje van Staf” te gaan om te zien of de Raven misschien thuisgaven. Net na de afslag naar het Bosje, kom je in een prachtige laan met hoge Beuken. Langzaam reed ik hier doorheen en tot mijn verbazing en opwinding hoorde ik hier zeker 2 Fluiters tegen elkaar opzingen! Het duurde niet lang of ik had de eerste gevonden en was in de gelegenheid mooie foto’s te maken. Dit is overigens altijd best een uitdaging omdat de Fluiter zich over het algemeen niet ophoudt in het lichtste gedeelte van een bos… De betreffende Fluiter was redelijk bewegelijk en bleef vaak toch wat verder weg waardoor ik een behoorlijke tijd doorgebracht heb in deze laan, voordat ik tevreden was. En terwijl ik bezig was met de Fluiter, kwam ineens met zijn kenmerkende geluid een Zwarte Specht aanvliegen! Zij(?) streek neer hoog in een dode boom in de buurt van waar ik stond. Zo kon ik dus ook deze prachtige soort eindelijk vastleggen!
Bij het “Bosje” was niet zoveel te zien, alleen “wildzoekers” en ik ben dus snel weer teruggereden en doorgereden richting de schuilhut bij de Landschappentuin. Het waaide behoorlijk en misschien dat hierom een Veldleeuwerik in een heidestruik zat om zijn lied te zingen in plaats van hoog in de lucht. Ik kon hem mooi fotograferen en zijn zang mooi vastleggen in een filmpje. Een andere vaste bewoner van dit gedeelte is de Boompieper. Deze zat op een meer kenmerkende plek te zingen.
Bij de schuilhut hoopte ik de Bonte Vliegenvanger te zien en te horen. Vanuit de schuilhut was dit helaas niet het geval. De nestkast waarin vorig jaar nog een paartje broedde, was nu ingenomen door Koolmezen. Wel hoorde ik op verschillende plaatsen om de hut heen Bonte Vliegenvangers zingen. Nadat ik een Sijsje op de foto had gezet, ben ik uit de hut gegaan en naar de zangers opzoek gegaan. Eentje bleek net voor de ingang te zitten. Het licht was best lastig en hij bleef op behoorlijke afstand, waardoor de foto’s niet geweldig werden, maar toch, ik had hem weer. Op het paadje terug naar de auto zat ook een mannetje (te) hoog in een boom te zingen. Ik heb een hele tijd staan kijken en wachten in de hoop dat hij een keer iets lager zou komen, maar het mocht niet baten… Hij maakte regelmatig een rondje om op verschillende plekken te gaan zitten en kwam zodoende ook steeds boven in de boom terug. Omdat hij zo z’n best zat te doen, heb ik ook een filmpje gemaakt van zijn fraaie zang.
Daarna ben ik gegaan. Heel tevreden met de fraaie zang welke ik de hele dag door heb kunnen horen en het zien van al deze fantastische vogels, ben ik weer naar huis gegaan. De Zwarte Specht rijker…!
