23 april
Vandaag was dan de dag om weer eens naar de Oostvaardersplassen te gaan. Natuurlijk ben ik via de Arkemheense polder gereden, het ligt op de weg, én je weet natuurlijk niet wat je allemaal zult tegenkomen.
2 Soorten welke je er bijna altijd in deze tijd van het jaar wel ziet, zijn de Graspieper en de boerenzwaluw. Zo ook nu weer. De zingende Graspieper deed heel erg zijn best en kwam er dan ook op z’n voordeligst op. De Boerenzwaluw leek een beetje uit z’n hum, wat eigenlijk ook wel weer een mooi plaatje gaf…
Het leek verder rustig en mijn doel waren eigenlijk de Plassen, dus ik ben maar doorgereden. Allereerst ben ik naar de Grote Zilverreiger gereden. Ik hoopte toch op een mooi vrijzittende Snor, maar deze heb ik niet gevonden. Uiteraard zaten er wel weer Rietzangers uit volle borst te zingen waarvan ik van één wel weer een aardig filmpje heb kunnen maken.
Op de plaats waar ik eerder de Snor wel eens gezien had, zat een overijverige Fitis. Al zingend was hij de boom waar hij inzat aan het uitspitten opzoek naar eten. Beide het zingen en het voedsel zoeken leken hem goed af te gaan. Omdat het hier verder rustig leek, besloot ik maar weer richting de auto te lopen en weer terug te gaan naar het bezoekerscentrum en van daaraf het gebied in te gaan. Net voordat ik de poort door wilde lopen, kreeg ik nog een Rietzanger in het vizier. Bijna lukte het me om de foto te maken welke ik zo graag wil: een Rietzanger, zingend bovenin een rietstengel. Het is het nog niet helemaal, maar ik ben al heel tevreden met dit resultaat. Bij de auto heb ik nog heel even IJsselmeer afgezocht, waarbij ik weer Visdiefjes kon fotograferen en ben daarna weggereden.
Bij de eerste 2 hutten was het rustig. Ik ben dus verder gelopen om bij een Rietgors uit te komen welke, net als eerder bij de Rietzanger, precies zo zat als ik graag zou willen. Blauwborstjesleken druk met andere zaken (ik zag er geen), dus ben ik doorgelopen naar Wigbels Eiland. Helaas bleek hier alles kortgemaaid en leek hier ook niet zoveel te zitten. Bij de Brandgans was het niet anders, wat een goede reden leek om het rondje door het Wilgenbos te gaan maken en te zien wat ik hier nog allemaal zou treffen. Overal hoorde ik Puttertjes, maar ik kreeg ze alleen op grote afstand te zien. Toen ik een moment van de Puttertjes omhoog keek, zag ik een Zeearend heel hoog voorbij vliegen. De foto’s zijn slecht van kwaliteit, maar toch…
Verderop in het bos wilde een Witte Kwikstaart wel even fraai poseren, en aan het einde van het rondje zat, bijna gewoontegetrouw, in de allerhoogste top van een dode Wilg een Gekraagde Roodstaart te zingen. De foto’s hiervan waren nog niet eens zo heel slecht en op het filmpje wat ik gemaakt heb, was de zang, ondanks de harde wind, nog heel aardig te horen.
In het riet aan de overkant van het bruggetje zat gelukkig toch nog even een Blauwborst te zingen. Omdat dit gedeelte nu afgesloten was (richting de Schollevaar), kon ik helaas niet al te dichtbij komen, wat het Vosje wat iets verderop lag wel leek te bevallen. Het bleef heel stil liggen, zodat ook hij mooi vastgelegd kon worden.
Daar heb ik het bij gelaten. Ook nu weer best heel tevreden met verschillende resultaten, kon ik mooi weer richting huis gaan.
