1 april
Omdat het vorig jaar september zo goed bevallen was, hadden Arie en ik afgesproken dat we in het voorjaar weer een bezoek zouden brengen aan de Wieden en de Weerribben. Wegens volle agenda’s konden we alleen vroeg in het voorjaar en zo zijn we op 1 april weer afgereisd naar het noorden. Omdat er bij het bezoekerscentrum mooie rietvelden lagen, en ik erg hoopte op voorjaarsrietzangertjes, zijn we eerst hiernaartoe gegaan. Tot onze verbazing bleek een groot deel van het riet te zijn gemaaid! Net achter het beziekerscentrum stond nog wel iets, dus zijn we hier eerst maar doorheen gelopen over de vlonderpaden. Eerst hebben we het begin van het Laarzenpad gelopen. Daar stond nog redelijk wat riet en vanaf een observatieplateau kregen we 2 echte rietbewoners in beeld. Er vloog als eerste een Bruine Kiekendief over terwijl we het riet afspeurden naar Rietzangertjes. Even later kregen we ook deze mooi in beeld. Omdat het hier verder heel rustig leek, zeker door de afwezigheid van riet verderop, zijn we weer teruggelopen richting het bezoekerscentrum en zijn toen Vlonderpad afgelopen. Vanaf daar hoorden we heerlijke voorjaarsgeluiden: een baltsende Watersnip met zijn blatende geluid! Heel vaak heb ik dit geluid niet gehoord en ik vind het dan ook heel bijzonder als ik het weer eens hoor. Op dezelfde plek vanwaar we de Snip hoorden, zat een Rietgors volop te zingen en terwijl ik bezig was deze vast te leggen, kwamen er verschillende Pimpelmeesjes naast ons zitten. Verderop leek het weer rustig en toen hebben we besloten de auto te pakken en weer naar de boten verhuur te gaan en ons geluk vanaf het water te gaan beproeven.
Toen we weer in het bootje zaten en het gebied invoeren, zagen we al snel dat hier hetzelfde aan de hand was als bij het bezoekerscentrum: ook hier leek 90% van het riet gemaaid te zijn. Ik had deze trip mijn hoop enigszins laten vallen op mooie foto’s van de Snor, maar zag door de eindeloze stoppelvelden dat de hoop voor niets zou zijn. Wel hoorden we heel veel Tjiftjaffen, héél vééltjiftjaffen! Andere zangertjes hebben we nauwelijks gehoord of gezien. Het vrouwtje van de Roodborsttapuit kwam even om de hoek kijken en een heel voorzichtige Blauwborst liet zich even horen (met een wat afwijkend liedje, best bijzonder…), maar gelukkig maakte de Snor toch ook nog even zijn opwachting. We hoorden er 1 zingen bij een kruispunt van waterwegen waar nog aardig wat riet stond, maar deze liet zich nauwelijks zien. Toen we enige tijd in de buurt gelegen hadden en wat afstand namen, kwam hij redelijk naar voren en lukte het me om hem vast te leggen. Nog geen optimaal plaatje, maar ik had hem weer!
Opvallend was dat er wel aardig wat roofvogels rondvlogen. We hebben verschillende Buizerds gezien en er kwam heel hoog een Havik voorbij.
De andere soorten welke we nog zagen, zaten juist laag bij de grond, op het water zelfs. Op de Venemaat zwommen verschillende Tafeleenden rond en toen we weer richting de bootverhuur gingen hebben we een tijdje achter een Knobbelzwaan aangevaren.
Terwijl we bijna de Kleine Belterwijde opvoeren , hoorden we nog wel een Blauwborstje, maar deze liet zich helemaal niet zien.
Zo was onze dag in de Wieden en Weerribben weer voorbij. Ik had me er misschien iets meer van voorgesteld, maar uiteindelijk was het wel een heerlijke dag. Met het horen van de Watersnip, Rietzanger, Blauwborst en Snor (en héél, héél, héél veel Tjiftjaffen) en het zien van alle andere soorten, mag ik eigenlijk van een zeer geslaagde dag spreken!
