4 september
Een lang gekoesterde wens ging in vervulling: Ik ben een dag naar de Weerribben en de Wieden geweest! Het moet een zeer rijk gebied zijn, waar heel veel verschillende soorten vogels te zien zouden zijn. Maar ook zoogdieren, zoals de Otter, zouden hier moeten zitten. In deze laatste soort was Arie met name geïnteresseerd. Hij wilde graag naar een gebied waar sporen van de Otter te vinden zouden moeten zijn en vroeg me met hem mee te gaan.
Zo waren we om 7 uur ’s ochtends vertrokken om een beetje op tijd daar te zijn. Eerst gingen we naar het bezoekerscentrum in St Jansklooster.
Ochtendgloren bij St Jansklooster
Daar hebben we wat informatie ingewonnen, een kaart aangeschaft en zijn we de paden gaan lopen welke vanuit dit punt starten: het vlonderpad en het laarzenpad. Met name het eerste pad was mooi om te lopen. Het liep door uitgebreide rietvelden met af en toe uitzichten over grotere watervlakten. Her en der moest je jezelf naar de overkant van een geul brengen met behulp van een trekpontje. Kortom erg leuk om te doen, maarre… Niet zoveel vogels. Ook langs het tweede pad was niet zo heel veel te zien, dus besloten we naar de Weeribben te gaan, daar een bootje te huren en op die manier opzoek te gaan naar vogels en sporen. De dame in het bezoekerscentrum had ons een aantal plaatsen gewezen waar ze te zien moesten zijn, dus we konden gericht opzoek.
We zijn naar Belt-Schutsloot gegaan en na even zoeken vonden we het Café de Waterlelie waar we een fluisterbootje konden huren. Aangezien ik eventueel foto’s wilde maken onderweg en Arie zeer bedreven bleek in het varen, kroop hij achter het stuur en ik op het voorplecht en zijn we gaan varen. Allereerst voeren we de Kleine Belterwijde op om vrijwel direct links af te gaan richting Dirkswijde.
We hebben als het ware een rondje gevaren langs de plassen in de die hoek van het gebied. Het was prachtig weer en uitermate goed toeven op het bootje. Zeker ook omdat ik niet in actie hoefde te komen: er waren geen vogels te zien of te horen. De dikke rietkragen waar we tussendoor voeren beloofden veel voor het voorjaar. Het moest hier een waar Blauwborstjes, Snorren, Rietzanger paradijs zijn! Toen in we de vaart tussen de Vossbelt en de Venemaat voeren, hield Arie opeens halt. Terwijl hij aan het varen was, speurde hij de kanten af op zoek naar sporen en had inderdaad iets gevonden. Het was een zogenaamd spraint, oftewel poep. Zijn missie was dus zeer geslaagd!
Andere beestjes…
Op het laatste stukje voor de Venemaat kreeg ik ook nog een traktatie. Een soort, waar we stiekem de hele dag al een beetje op gerekend hadden, kwam vrij laag overvliegen. Het was een Visarend die helaas niet hongerig genoeg leek om vlak voor ons een vis te gaan vangen, maar het was wel een prachtig beeld. Omdat we stilhielden om de Arend goed te bekijken, viel het leven op de kant ook even goed op. Het bleek dat we vlak naast een redelijk imposante spin waren gaan liggen wat een Gerande Oeverspin bleek te zijn. Op de Venemaat hebben we in het Riet aangemeerd en hebben we even gerelaxt. Achter een tegenoverliggend stuk Riet, hoorden we wel wat vogels, maar toen we probeerden deze in beeld te krijgen vonden we niets. Langzaamaan zijn we weer richting Belt-Schutsloot gevaren. Helaas bleek er nergens meer een reden om te stoppen en waren we vlot weer bij de Waterlelie. Omdat de dame uit het bezoekerscentrum ook had aangegeven dat er sporen van Otters waren gezien onder een viaduct van de N334, zijn we daar ook nog heengereden. Ook hier vonden wel wat sporen maar was het niet helemaal duidelijk. De plek was er wel zeer geschikt voor zoals bleek uit een aflevering van Vroege Vogels.
Na dit sporenonderzoek zijn we weer richting huis gereden. Het was een heerlijke, fantastische dag! Misschien lieten de vogels het een beetje afweten, ik heb er geen spijt van hier vroeg voor te zijn opgestaan! In het voorjaar hebben Arie en ik afgesproken de Rietvogels te gaan zoeken…
Overzicht over het gebied