27 mei
Net zoals 2 jaar geleden rond deze tijd, ben ik weer een dag met Arie naar de Hoge Veluwe geweest. Om 8 uur stonden we weer voor de ingang bij Schaarsbergen en zijn we eerst opzoek gegaan naar de Fluiter. In het bosje waar toen de Fluiter zat, was het nu akelig stil. Iets voor dit bos hadden we er wel eentje gehoord, maar de plek was wat lastig om te stoppen en de vogel leek wat dieper in het bos te zitten. Met het idee dat we er later misschien nog wel één tegen zouden komen, zijn we weer verder gereden.
Een kathedraal van Beuken…
Na een tijdje niets gezien en nauwelijks iets gehoord te hebben, kwamen we bij het meer open terrein. Daar zat een Boompieper hoog in een Grove Den te zingen. Ik maakte er een paar foto’s van, maar werd eigenlijk afgeleid door zang achter mij. Daar zat verderop ook hoog in een Den een Boomleeuwerik te zingen. Ik vind dit zo’n mooi geluid dat ik de spullen gedraaid heb en een filmpje heb gemaakt. Om het geluid nu goed te krijgen, had ik een nieuw wapen in de strijd: een richtmicrofoon. Gelukkig bleef de Leeuwerik nog even zingen en bleek ik bij thuiskomst hem heel aardig te hebben vastgelegd. Ondanks de grotere afstand, was de zang heel aardig te horen. Dat gaan we dus vaker proberen!
Hierna zijn we een klein stukje verder gegaan richting de schuilhut bij de Landschappentuin. Al snel wilde ik even stoppen want er leek zich een unieke kans voor te doen: een Roodborsttapuit zat op een paaltje langs de weg. Nu werkte de Tapuit wel mee, alleen het licht niet zo: het is ook niet snel goed…
Aangekomen bij de schuilhut zagen we al snel één van de vogels welke ik graag zou willen fotograferen: de Bonte Vliegenvanger. Eerst liet het vrouwtje zich vlak bij de hut zien, later bleek een nestkast bewoond door een koppeltje en vloog het mannetje af en aan met rupsen. Ik ben toen iets opzij van de hut gaan staan en heb dit mannetje mooi vast kunnen leggen! Hij was misschien niet aan het zingen en het licht was wat lastig, maar dit kwam aardig in de buurt van hoe ik het graag zou willen hebben.
Een donkersporig Bosviooltje
Omdat het verder rustig bleef, zijn we weer teruggereden naar de zandverstuiving. we hoopten de Tapuit hier misschien te zien en Arie wilde proberen sporen van groot wild te vinden in het zand. De Tapuit hebben we niet gevonden, de sporen van Hert, Ree én Moeflon wel! In de lucht cirkelden een Torenvalk en Buizerd en op de zandbergjes zat een Witte Kwikstaart, wat best een vreemd gezicht was omdat ik hem ken van landbouwgebied en de Oostvaardersplassen.
Een dorstige Eekhoorn
Daarna zijn we naar het “Bosje van Staf” gereden om te zien of er Raven zaten. En ze zaten er, 3 zelfs! De afstand is erg groot en omdat het zo zonnig was, trilde de lucht heel erg, waardoor ik eigenlijk geen foto’s kon maken. Natuurlijk heb ik dit wel gedaan en zijn ze in ieder geval vastgelegd. Een bloem welke in de berm groeide, viel me meteen op. Gelukkig kon ik hiervan van heel dichtbij een foto maken, zodat ik van trillende lucht geen last had… Vogelsoorten als de Koekoek en Boomvalk lieten zich helaas niet zien, zodat we besloten weer terug naar de schuilhut te gaan.
Onderweg hoorden we verschillende Gekraagde Roodstaarten en zagen we nog een Geelgors. Bij de schuilhut kwam als enige een Eekhoorn heel eventjes drinken.
Als laatste zijn we nog een stukje gelopen naar een vennetje vlak bij de schuilhut. Toen ik daar een tijdje langs de kant had gezeten, kwam er ineens een Goudhaantje een bad nemen! Deze wilde ik heel graag nog meepikken, wat lukte.
Na een heerlijke dag buiten, besloten we weer richting huis te gaan. Het is toch echt een prachtig gebied met de mogelijkheid schitterende dieren te zien. Zeker het bezoeken waard!
