21 mei
Zoals ik in het vorige verhaal schreef is het fantastisch te fotograferen vanuit een schuilhut, maar…: Je bent niet écht buiten. Het struinen door mooie gebieden en af te wachten wat je zult zien, op geluiden afgaan en hopen dat de maker er nog zit als je ze in beeld krijgt, dat alles mis je wanneer je in een hut zit. Daarom is het extra leuk deze 2 disciplines af te wisselen.
De Wageningse Nevengeul… Dreigende luchten…
Vandaag had ik gelegenheid om weer naar buiten te gaan en ik hoopte weer opnamen te kunnen maken van één van mijn favoriete soorten: de Bosrietzanger. Ik hoopte hem ook te kunnen filmen en dan eens goed te kunnen luisteren welke soorten er voorbij komen.
Ik was iets over 6 bij de polder en toen ik de auto uitstapte werd ik overspoeld door vogelzang. Gelukkig trokken de vogels zich niets aan van het beetje miezerige weer en kon ik dus opzoek gaan naar een enthousiast zingende Bosrietzanger! Ik vond er al snel eentje aan het weggetje “Aan de Rijn” en na het maken van een paar foto’s, heb ik de camera in film-stand gezet. Ik heb een aardig filmpje kunnen maken, maar bij thuiskomst heb ik het bekeken en bleek het geluid minimaal… Hier moest ook een keer iets op gevonden worden.
In de buurt van de Bosrietzanger zaten ook een Puttertje en een Grasmus. Ook van deze twee heb ik enkele foto’s gemaakt waarna ik over het hek geklommen ben, het terrein in.
Al snel vond ik een ouwe getrouwe: de Rietgors zat ook voluit te zingen en tot mijn verbazing lukte het een Roodborsttapuit mannetje fraai af te beelden! Toen ik een stukje verder gelopen was, hoorde ik weer een Bosrietzanger. Ook bij deze zanger heb ik even halt gehouden en staan kijken en luisteren. Ook deze bleef een hele tijd zitten waardoor ik de tijd kreeg een stukje van zijn zangkunsten te filmen. Ook nu viel het weer op dat de zang niet goed te horen was. Toen ik het idee had dat ik voldoende opnamen had, heb ik me omgedraaid en op het water gericht. Het bleek dat de Gierzwaluwen druk bezig waren boven het water te jagen en aan het drinken waren. Het zijn zo’n snelle vogels, maar 2 foto’s vond ik toch wel aardig gelukt.
Weer verderop het terrein in, vond ik weer enkele verschillende vogels. Ik zag een Merel-vader met waarschijnlijk heel hongerige jongen, want hij had zijn snavel boordevol Regenwormen. Verder zat er een Tjiftjafje te zingen en bleek ik in de buurt te staan van een Meidoorn en Braamstruik welke erg in trek waren bij een familie Kneutjes. Er zaten er verschillende en toen ik een tijdje heel rustig was blijven staan, kwamen ze behoorlijk in de buurt en lukte het me om ze mooi vast te leggen.
Ik heb mijn rondje verder afgemaakt en kwam alleen nog een Graspieper tegen (ook met hongerige jongen) en vrijwel aan het einde een bekende Grasmus die bovenin een Meidoorn volop aan het zingen was.
Zo bleek het ondanks het ietwat druilerige weer, een heel geslaagde dag te zijn geworden. Het gebrek een zon bleek eerder een voor- dan nadeel, omdat de kleuren van de verschillende vogels veel mooier tot hun recht kwamen. Nu moet ik alleen de zang nog beter zien vast te leggen…
