februari 2013
De winter houdt maar aan… Ik blijf dus ook maar door voeren en de vogels blijven maar komen.
Direct in het begin van de maand kon ik weer een nieuwe soort voor onze tuin toevoegen: er kwam een koppeltje Goudvinken kijken wat er allemaal te eten was. Ik had deze soort in eerste instantie ook niet verwacht, maar nadat ik ze in de buurt gehoord had, hoopte ik op een bezoekje. En ze kwamen!
Ook de Geelgorzen bleven komen en ook Vinken kwamen in groten getalen.
Eigenlijk hebben ze best een apart bekkie…
Tot de laatste week van de maand bleven deze soorten komen en verschenen ook de Groenlingen weer. Aan het begin van de laatste week verscheen er weer een nieuwe soort welke ik ook al regelmatig had horen kwetteren: een hele groep Sijsjes landde bij ons op het gras. Her en der had ik wat netjes met voer opgehangen en leuk om te zien was dat de Sijsjes hier ook volop gebruik van maakten. Ook opvallend om te zien is hoe klein ze zijn.
De reuze Appelvink en mini Sijsje…
Ik heb een aantal opnamen gemaakt waarbij ze met andere soorten opstaan en zeker de Appelvink is een reus vergeleken met de Sijs. Dat zag ik de tweede dag dat de Sijsjes in de tuin verschenen. Ik was die dag begonnen met fotograferen omdat er alweer een nieuwe soort was verschenen: De Keep! Ook deze was een regelmatige gast bij ons oude huis, net als de Goudvink, en ik was dan ook heel blij ze hier ook kwamen en ik ze weer eens kon zien. Later in de week bleek dat het om 2 exemplaren ging: de eerste die ik zag was een mannetje, een aantal dagen later een vrouwtje. Houtduiven zitten er ook vaak. Zo’n 6 stuks storten zich, bijna letterlijk, op de gedekte tafel.
Nog één soort heb ik voor het eerst in de tuin vastgelegd, terwijl ik best wel eerder gelegenheid had. Een Kauwtje ging op de rand van de garage zitten en bekeek het eens van bovenaf. Wat mooi om te zien is, zijn alle tinten zwart. Ze zijn dus helemaal niet gitzwart en ze hebben ook al van die mooie ogen…
Al met al weer een geweldige, winterse maand in en om het huis. Ik ben heel blij dat een aantal oude bekenden de weg naar ons weer gevonden heeft!
Loenen, 28 februari
Een collega van ons heeft wel eens verteld dat ze midden in het bos woont. Zo af en toe hebben het wel eens over de vogels die rond hun huis te zien zijn. Toen ze vertelde dat het mannetje van de Blauwe Kiekendief er wel eens gezien wordt, heb ik afgesproken eens langs te komen…
Ik werd hartelijke ontvangen door Jaap en we hebben eerst lekker aan de koffie gezeten en zitten kletsen over van alles en nogwat. Hun huis ligt werkelijk midden op de hei, tegen een bosrand: werkelijk in the middle of nowhere…
Toen we buiten op het erf liepen hoorde ik ook hier Geelgorzen. Ook zaten er tientallen Huismussen en een enkele Heggenmus en Merel. Nadat Jaap wat voer gestrooid had, vlogen al deze vogels er op af, ondanks het feit dat ik in een hoekje op het erf was gaan staan om ze vast te leggen. Ik kon enkele hele mooie opnamen maken van de Geelgors en omdat er nu geen raam tussen zat, kwam deze prachtige vogel nog veel meer tot z’n recht.
Ik ben daarna een stukje wezen wandelen, naar een veld waar de Blauwe Kiekendieven misschien zouden kunnen zitten. Tijdens deze wandeling heb ik niks meer vast weten te leggen, al hoorde ik wel redelijk wat om me heen. Ik ben weer terug naar het huis gegaan en we hebben weer even gezellig gezeten.
Met de afspraak dat ik nog wel eens kon komen om soorten in het voorjaar te fotograferen, ben ik naar huis gegaan.
ps: Terwijl ik onderweg was naar huis, reed ik over de A50 ter hoogte van Terlet en keek even naar links. Op een groot veld zag ik een blauwe gestalte vliegen waarvan de manier van vliegen en de vorm wel erg leken op, ja hoor, het mannetje van de Blauwe Kiekendief! Zo had ik hem toch nog gezien, niet eens zo ver van de plek waar ik gelopen had…
