13 augustus
Weer eens echt naar buiten!
Het is 3 weken geleden dat ik gefotografeerd heb (vogels dan in ieder geval…) en nog langer geleden dat ik eens lekker naar buiten ben geweest.
Om iets over 6en reed ik de Arkemheense polder in en kon direct aan de slag. Op de weg die richting de snelweg loopt zaten verschillende soorten te poseren. Het begon met een Ringmus. Ik denk dat het een jonge was die alles vanaf een verhoging eens goed aan het bekijken was. Een ietsje verderop zat een ander jonkie: een Roodborsttapuitje zat ook vanaf een verhoging de zonsopkomst gade te slaan.
Toen ik een stukje terugreed zag ik ineens de inmiddels bekende Buizerd weer zitten. Ook deze zat een beetje te soezen in de zon, wat het fotograferen wat lastig maakte: de donkere kleur op de rug werd alsmaar donkerder in de schaduw en het licht op de borst lichter in de zon. Dus na zo’n 250 opnamen ben ik gestopt met hem te fotograferen in de hoop dat er 1 belichting tussen zou zitten. Toen ik even de andere kant opkeek in de berm waar wat Riet stond, zag ik, hoe kan het ook anders, ineens een Rietzanger. Ik had hier dit jaar nog geen fatsoenlijke foto’s van kunnen maken, dus ik was blij deze te zien.
Huiszwaluw in “Time-lapse”
Hierna ben ik deze kant van de polder weer uitgereden en naar de boerderij met de Zwaluwen gereden. Ze zaten er volop en ik ben, misschien wel weer tegen beter weten in, weer begonnen ze vliegend vast te leggen. Tussen alle gemaakte foto’s zaten 1 of 2 aardige plaatjes, waarvan er 1 een soort “time-lapse” opname van Huiszwaluwen bleek te zijn geworden. Toen alles wegvloog en verder weg leek te gaan jagen, bleek het een typisch staaltje van: “jammer, net te laat” te zijn. Er passeerde een Boomvalk en het enige wat ik nog net vast kon leggen was zijn rode broek…
Ik ben toen maar doorgereden naar de Oostvaardersplassen. Ik ben via mijn nieuwe vaste route gereden en kwam dus als eerste langs de Grote Praambult. Vanaf dit uitzichtpunt heb je een mooi uitzicht, maar ik ontdekte niet zo veel vogels. Daarom ben ik doorgegaan naar de Poelruiter. Ik trof daar 2 andere vogelaars en zij wisten te vertellen dat de IJsvogel zich nog niet had laten zien. Wel klonk er een Waterral heel dichtbij. Eén van de vogelaars had een week ervoor heel fraaie opnamen kunnen maken en heel even leek het erop dat het weer zou lukken. Maar net op het moment dat we de camera’s in gereedheid hadden gebracht, draaide de Ral weer om en hebben we hem uiteindelijk niet gezien. Ik ben toen mijn geluk gaan beproeven bij de Krakeend. Ik was nog nooit helemaal naar deze hut gelopen en was benieuwd wat ik er zou vinden.
Nou, het bleek een waar Zwaluw paradijs te zijn. In de hut zat nog een nest en erbuiten zaten tientallen Boerenzwaluwen en Oeverzwaluwen. Toen ik een tijdje rustig was blijven staan, gingen ze in een boom naast de hut zitten en kon ik eindelijk de Oeverzwaluw heel aardig vastleggen. Jammer was wel dat ze vrij hoog in de boom bleven zitten, maar toch zaten er aardige plaatjes bij. Zo ook van de Boerenzwaluw. Aan de rand van de plas zat een Oeverloper, maar deze heb ik allen staan observeren.
Op de weg terug hoorde ik Putters om me heen, maar ik zag ze eigenlijk niet. Toen ik iets verder liep zag ik plotseling het beeld waar je eigenlijk alleen van kunt dromen: een Putter op een Distel. Ze zaten wel iets op afstand, maar het leverde wel heel mooie plaatjes op.
Koolwitje op Distel
Toen ik terug was bij de auto ben ik naar het bezoekerscentrum gereden. Ik hoopte in het “park” nog wat te zien, maar dat viel wat tegen. Het bleef beperkt tot een Grauwe Vliegenvanger (wat ik niet eens helemaal zeker weet, omdat ik me het geluid niet kan herinneren en de strepen op de vogel mis) en een Koolwitje. Bij de Kluut zwom nog een vrouwtje van de Slobeend voorbij, waarna ik maar weer in de auto ben geklommen en naar het IJsselmeer ben gereden. Ook daar was het rustig. Aan het water zaten Sternen, wat Zwarte Sternen bleken te zijn (al waren ze helemaal wit op een zwart kapje na) en een Stormmeeuw. Langs het pad naar de Grote Zilverreiger hoorde ik af en toen wel wat, maar ik kreeg niks in beeld. Bij de hut zaten wel weer volop Boerenzwaluwen en daar bleef het zo’n beetje bij.
Ik vond het toen wel mooi geweest en ben weer naar huis gereden. Misschien een beetje teleurgesteld door het einde, maar zeker heel blij met de Oeverzwaluwen kijk ik toch weer terug op een heerlijke dag vogelen!
