14 november
Zoals de titel al laat zien, ben ik een keer ergens anders heen geweest: de Hof van Twente. Op het internet had ik al gelezen over, en foto´s gezien van Han Bouwmeester. Hij heeft een webwinkel waar je als `vogelfotograaf` handige accessoires kunt kopen, maar waar je ook vogelreizen kunt boeken. Sinds kort biedt hij ook de mogelijkheid om zijn schuilhut te huren en er een dag te gaan zitten en te zien wat er voorbij komt. Ik had op verschillende sites, oa Birdpix, al prachtige plaatjes vanuit de Hof van Twente voorbij zien komen, en nu begreep ik waar ze vandaan kwamen.
´s Ochtends om 8 uur moest ik in Goor zijn en ontmoette daar Han. Ik werd heel vriendelijk ontvangen en samen zijn we naar de locatie van de hut gereden. Het ligt in een bos wat door de vogelwerkgroep beheerd wordt, en waar ringonderzoek gedaan wordt. Een groot deel van de vogeltjes welke er vast zitten zijn dan ook geringd. In de beschrijving over de hut op de site van Han Bouwmeester staat dit ook, maar ook het voordeel ervan: door de vele vogels worden andere vogels aangetrokken, waaronder eventueel ook rovers…
Bij de hut heeft Han me wegwijs gemaakt en geholpen met het maken van een opstelling. Nadat alles stond en ik me had genesteld is hij vertrokken en kon het grote wachten beginnen.
Na een tijdje verschenen de eerste bezoekers: Glanskopjes, Pimpel- en Koolmezen.
Han had me verteld dat je ook vanuit de hut voorzichtig moet bewegen: zeker wanneer ineens alles weggevlogen is, of wanneer er alarmroepen klinken moet je niet of heel voorzichtig met je camera bewegen. Het kan zijn dat er dan een Sperwer of Havik in de buurt zit. Na zo’n 2 uur was het ineens weer helemaal stil: er was een Sperwer op de tak wat verder achterin geland. Heel voorzichtig heb ik mijn camera op hem gericht en heb enkele foto’s kunnen maken, maar na ongeveer een halve minuut vertrok hij weer. Ik wil geloven dat het niet aan mij lag, maar ze zijn uiterst alert en hebben zulke scherpe ogen…
Daarna ging het weer verder met de soorten welke er de hele tijd zaten, maar er verschenen ook andere soorten zoals een Winterkoninkje welke heel dicht voor me ging zitten en een Heggenmus die ik al een tijdje in de buurt gehoord had. Een koppeltje Merels en Grote Bonte Spechten kwam ook regelmatig wat drinken en eten net als een Roodborstje en een Gaai (voorheen Vlaamse Gaai, maar ik geloof dat Gaai tegenwoordig de officiële naam is…).
Toen ik net even aan een boterham zat werd het ineens weer stil. Snel keek weer naar buiten en zag direct wat de reden van de onrust was: een Buizerd was op dezelfde plaats gaan zitten als waar de Sperwer eerst zat. Grappig om te zien was dat de kleine vogeltjes vrijwel direct weer terugkwamen naar het vijvertje. Ze leken te weten dat zij niet de eerste aangewezen prooi waren. Na een tijdje vloog de Buizerd over de hut weg. Ik heb een hele tijd zitten wachten of hij terugkwam maar er gebeurde niks. Totdat opeens vanachter de hut de Buizerd naar beneden kwam zeilen en iets leek te slaan. Door de rand van de vijver kon ik het niet zien, maar hij steeg direct op en door en ging verderop op een tak zitten en leek aan iets te plukken. Door het licht en de vele takken die ervoor zaten, kon ik het niet goed zien.
Ook vogeltjes zijn graag schoon…
Het bleef verder vrij rustig. Wat wel leuk was, was te zien hoe de verschillende vogels kwamen baden. Ik heb leuke foto’s kunnen maken van de verschillende soorten drukdoende een bad te nemen.
Ondanks dat regelmatig alles wegvloog en er alarmroepen klonken, heb ik de Sperwer of Buizerd niet meer gezien. Han vertelde eerder dat de Sperwer in het voorjaar, wanneer hij zijn jongen had gevoerd, een bad kwam nemen in de vijver. Misschien moet ik aankomend jaar nog eens terug…”
De verschijning met het zwarte haar…
Voordat het te donker werd om te fotograferen, verscheen er ineens iets bij een boom wat verder achter in beeld. Ik kon niet zien wat het was, maar het leek zwart en harig… Een Boommarter, een man met zwart haar? Na een tijdje wachten of het zich nog zou laten zien verscheen er iets meer in beeld en bleek het een hele donkere Eekhoorn te zijn. Ik had gezien dat ook hiervan foto’s waren gemaakt, drinkend uit de vijver, maar deze keer bleef hij op afstand en verdween na een tijdje weer.
Hierna heb ik geen foto’s meer gemaakt en heb uiteindelijk alles weer ingepakt. Verder heb ik alles teruggehangen zoals het was en opgeruimd. Nadat ik de sleutel weer had teruggebracht ben ik weer naar huis gegaan nog een uurtje nagenietend van een heerlijke dag.
