9 augustus
Ik was een dag vrij na een drukke nachtdienst en de weersvoorspelling was redelijk gunstig, dus ben ik er weer eens op uit gegaan. Ik ben naar de Hoge Veluwe gegaan in de hoop Boomvalken te zien en vast te leggen op het Deelense Veld. Daar liggen verschillende vennetjes met namen als: Deelense Was, IJzeren Man, Gietense Flessen, Berg en Dal en Zandfles. Waarschijnlijk zouden er wel Libellen rond deze vennen zitten, die dan weer de Boomvalken zouden aantrekken… Het plan kon niet mislukken…
Met de auto kun je er niet komen, zelfs niet vlakbij, dus had ik proviand en goede schoenen aangedaan en ben gaan lopen vanaf de weg, door de heide richting het Deelense Veld. Ik moest nog opletten, want grote delen waren nu afgezet met bordjes waar je niet mocht komen in verband met het rustgebied voor groot wild. Maar met de kaart en goed opletten kwam ik aardig in de buurt. Onderweg zag ik niet veel aan vogels, maar wel heel veel korstmossen die in bloei leken te staan.
Korstmos in bloei…
Op een gegeven moment kwam ik op het pad waar ik de 26ste mei ook met Arie gelopen had, van daaraf kende ik het dus weer. Een paar dames waarschuwde me dat het verderop wat nat werd. Ik antwoordde nog dat dat mooi was: goed voor de Libellen…
Ik liep verder en toen bleek dat het pad voor grote delen onder water stond, begreep ik pas goed wat de dames bedoeld hadden. Gelukkig kon ik er aardig omheen, het was wel wat soppig, maar ik bleef droog, totdat…: toen ik om weer een plas heen probeerde te lopen, bleek dat het een metertje uit de kant iets meer dan sompig was: ik zakte tot over mijn knieën in het water/veen. Gelukkig bleef verder alles droog (ook mijn spullen, daar had ik wel schrik voor!) en bleef het pad daarna ook droog. Doordat het hard waaide, was ik toch redelijk snel weer droog. Die wind was er waarschijnlijk ook de oorzaak van dat ik bijna geen Libellen zag en daarmee ook geen Boomvalken. Vanaf het pad kon ik zien dat het bij de IJzeren Man erg druk was met fietsers, dus ben ik doorgelopen naar de Deelense Was. Toen ik daar naar opweg was, meende ik heel in de verte een Boomvalk te zien, tegen de bosrand van het Deelerwoud. Ik ben toen die kant opgegaan, maar kwam bijna niet vooruit door het, meer dan, knie hoge gras en sompige ondergrond. Ik ben uiteindelijk maar gestopt en heb een tijd staan afwachten of er nog iets kwam: niets meer.
Ik ben dus maar weer teruggelopen naar de auto (iets beter oplettend op de ondergrond…). Onderweg kwam ik wel een groepje Boompiepers tegen en hoorde ik enkele Roodborsttapuiten, maar van fotograferen kwam niks meer.
Met de auto ben ik naar de ingang bij Otterlo gereden. Er moest daar een schuilhut zitten: klein, maar de vogels zaten daardoor heel dichtbij. Het duurde even en enkele kilometers omlopen, maar ik heb hem gevonden en hij zat vol… Met 3 personen zit hij dus al vol: volgende keer dus maar om 8 uur ’s ochtends er direkt heengaan.
Zonder ook maar 1 foto met de grote camera te maken, ben ik weer naar huis gegaan. Het was heerlijk weer eens een dag gewoon buiten te lopen, maar tja: ik had graag een Boomvalk meegepikt. Het plan leek zo mooi…
16 augustus
Eerder heb ik geen gelegenheid gehad om er weer opuit te gaan, dus ben ik vandaag vanuit het werk direkt naar de schuilhut gereden welke ik vorige week gevonden had.
Het was mooi weer, zonnig, wat waarschijnlijk wel nodig was aangezien de hut echt in een bos ligt. Toen ik aankwam was de hut leeg, maar hoorde ik wel overal vogels in de buurt: dat beloofde wat! Het eerste wat voor de hut verscheen was een Muisje.
Eén van de Muisjes bij de schuilhut
Ik moest even mijn draai vinden en zo’n kleine hut, maar het lukte om hem op de foto te krijgen. Aan vogels verschenen er al vrij snel een paar Koolmeesjes en enkele Vinken. Je kon wel merken dat je dichtbij zat: de vogels waren enorm allert en vlogen vrij snel op. Toch lukte het me om enkele foto’s te maken. Het licht werd lastig, maar zonder converter, een maximaal diafragma en een wat hoger Iso, waren sommige foto’s zelfs niet bewogen! Op een bepaald moment hoorde ik een roofvogel, waarschijnlijk een Sperwer. Je zag direkt de andere vogels heel oplettend zijn, maar het leek voor niks: ik heb de maker van het geluid helaas nooit gezien.
Toen het te donker werd, ben ik weer in de auto gestapt en had ik bedacht via de uitgang bij Schaarsbergen weer te gaan. Onderweg stonden in de buurt van het Pampelse Veld een 20tal mensen met lange lenzen en kijkers de Edelherten te observeren. Ik ben doorgereden en toen ik bij de afslag naar het Bosje van Staf was gekomen ben ik die in gegaan. Misschien zaten daar wel weer Boomvalken… Deze zaten er niet, maar wel weer een aantal kijkers en Edelherten. Het zal dezelfde groep met jonge mannetjes wel zijn geweest welke Arie en ik de 26ste mei ook hebben gezien. Toen ik wat verder rondkeek zag ik in de verte andere dieren. Door mijn camera zag ik wat het waren: een grote kudde Moeflons! Deze had ik nog nooit gezien, dus dit vond ik wel heel bijzonder. Ze waren opgang gekomen en trokken van links naar rechts, meer iets voor ons langs. Nog steeds op grote afstand, maar niet te ver om ze redelijk te kunnen zien (notitie naar mezelf: Altijd een verrekijker meenemen!) Toen ik wilde gaan, waren 2 mannetjes Edelherten wat schijngevechten aan het houden, misschien waren ze aan het trainen voor over een paar weken als de bronst begint…
Weer heb ik een lekkere avond gehad. Misschien niet alles gezien waarop ik gehoopt had, maar de Herten en de Moeflons maakten het helemaal goed!
Moeflons op het Oud-Reemsterzand
Edelherten bij het Bosje van Staf
